Prologue

613 20 6
                                    

Lakad takbo ang ginawa ni Laura, nag-uunahan sa pagtulo ang luha sa kanyang mga mata at pilit na pinipigilan ang paghikbi.  Hindi siya maaring gumawa ng kahit konting ingay.  Nananakit ang lahat ng parte ng kanyang katawan.  Ang kaninang maganda at elegante niyang damit ngayon ay gutay-gutay na at may mga bahid ng dugo.  Kahit paika-ika ay desididong makalayo sa lugar na iyon.  Masakit na rin ang kanyang mga paa dahil suot na high heels.  Kahit paano ay may presence of mind siya.  Kung huhubarin niya ang kanyang sandalyas ay baka mas madali siyang mahanap ng humahabol sa kanya dahil nasisigurado siyang masusugatan ang kanyang mga paa at pagnagkataon magdurugo iyon.  If that happened, wala na siyang pag-asang makalayo sa lugar na iyon.  Pero sa sakit na kanyang nararamdaman sa paa at sa iksi ng distansiya ng kanyang natakbo ay gusto niyang magsisi sa naging disisyon niya. Actually, nagsisisi siya sa lahat ng disisyon niya.  From the moment she accepted the invitation until sa sitwasyong kinasasadlakan niya ngayon.  Kung bakit hindi siya nakinig sa sinabi ng kanyang kaibigang si Monina ang kasamahan niyang model.  Ngayon ay labis niyang pinagsisisihan ang kanyang katangahan. 

  A twig snap.

Biglang napahinto si Laura sa pagtakbo dahil sa narinig at mabilis na naghahanap ng mapagtataguan.  Sa kanyang kaliwa ay may matataas na talahib, walang pakiaalam kahit magkasugat-sugat pa pumasok doon si Laura at umupo para magtago.  Nanginginig sa takot na tinakpan ni Laura ang bibig.  Hindi pwedeng makita siya sa humahabol sa kanyang isang halimaw.   After a few minutes ng walang nangyari ay muling umalis sa pinagtataguan si Laura at nagsimulang tumakbo. 

She should have not. 

Dahil sa ginawang pagtakbo nito ay mas lalong nag-iigting ang kagustuhan ng halimaw na habulin ito.  The predator love to chase it's prey before the kill.  It gives him an adrenalin rush!  Binigyan niya ito ng konting pagkakataon na makatakbo, a little hope to live.  But she was never out of his sight, at sa tuwing manginig ito sa takot ay mas lalong siyang ginaganahan.  Hindi pa niya natitikman ang babae pero he would soon, he'll wait until he satisfied the beast in him at pagkatapos ay ang isang anyo na naman niya ang magpakasawa sa babae. 

After two hours of chasing the beast started to get bored.  The beast made a growling noise, it was deliberate of course para marinig ng babae at maging aware ito sa kanya.  At gaya ng inaasahan napahinto ito sa pagtakbo at takot na nagpalingalinga, her body was shaking. 

Sweet.

The beast leap at kasabay niyon ang sigaw ng babae.  Red blood drenched her clothes.  Four long claw marks on her back.  Napaluhod ang babae sa lakas ng tama sa likod nito.  Umiiyak na pilit itong tumayo.  Napasigaw na naman ito ng maramdamang sakit sa kaliwang hita dahilan kaya muli itong napaluhod.

"Bakit mo ginawa sa akin ito?  Anong nagawa kong kasalanan sayo?" Umiiyak na tanong ng babae.  "Please, let me go.  Wala akong pagsasabihan.   Maawa ka.  Kakalimutan ko ang pangyayaring ito.  Ipinapangako ko, just please...please let me go!"  Pagmamakaawa nito.  He can smell her fears and it was like a drug into his system.  The more na magmamakaawa ito at matakot ay mas lalong siyang ginaganahan.

The beast wanted to kill it's prey, but the other part of the beast wants his turn.  Bones constructed at ang kaninang animo isang halimaw sa harapan ng babae, ngayon ay isa na itong anyong lalaki.   Napakagwapo at matipunong lalaki.  Wala itong suot na damit.

Napaatras ang babae ng lumapit dito ang halimaw na nag anyong tao.   "Please, pakawalan mo ako.   Maawa ka..."

"If you're good, I might.  Now come here love." Hindi boses ng halimaw ang naririnig na nagsasalita kundi isang pang desk jockey na boses.  Buo at masarap iyon sa tainga. If only she did not saw the beast and experience it's brutality.  Nanginginig sa takot na nanatili si Laura sa kanyang kinatatayuan. 

"No?" Nakataas ang kilay na tanong nito sabay ngisi na parang isang demonyo. 

Kumurap lang si Laura the next second ay nasa likuran na niya ang halimaw na lalaki, both hands holding her waist with such force, movement is impossible.  Before she know it, she was on the ground, nakaluhod habang ang dalawang kamay ay nakatukod sa lupa.  Naramdaman ni Laura ang labi ng lalaki sa kanyang tainga and the hardness of his manhood on her back. 

"Ayaw mo?" Sabay punit sa damit ni Laura, leaving her with only her panty on dahil hindi siya nagsuot ng bra. 

"Do you think you have a choice?" Sarkastikong tanong ng halimaw saka parang demonyong tumawa.  Then rip apart Laura's lacy underwear.  Hinawakan nito ng mahigpit ang baywang ni Laura, position his manhood on her entrance and pushed with force, Laura shouted in pain.  But the beast keep on pounding on her prey, kulang nalang tumulo ang laway sa sarap na nararamdaman.  In a voice more of a growl the beast added, "I will f*ck your little c*nt until  you can't take no more.  And then I will rip your throat with my teeth and let you bleed to death while I keep pumping on your back."  Walang tigil sa pagsasalita ang halimaw habang nagpakasasa sa katawan ni Laura, he was in a frenzy of lust that he didn't even noticed that the body he is f**cking was not begging anymore, nor sobbing.  With a roar the man reached his orgasm, saka nito binitawan ang babae.  The woman's body slowly fall into the ground, limp.  Blood gushing out from her ripped throat.  There was only the barest hint of life left in her.

Laura saw for the second time now how a man transformed one moment to a beast, then to a man.  No not a beast.  A huge dog with long sharp claws.  It licked her face then her neck.  Laura close her eyes, her suffering will not be long now.  Even she can feel her death coming and never thought she would be thankful for it.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 23, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Nomad & Dakota (WoL Series Book 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon