Köşedeki..!

21 2 0
                                    

Öncelikle benim adım almira Çok güzel bir sabahtı yatağımdan kalkıp kalkmaz direk annemin ve babamın yanına gittim ve ailem benim için hediyeler almıştı çünkü doğum günüm Dü mutluyum birde küçük kardeşim var adı marley onu çok seviyorum sabah hediyelerimi alır almaz ailem dediki "almira" taşınmaya karar verdik burdan artık taşınalım bende mutlu olmuştum çünkü evimiz çok küçüktü artık 2 katlı bir evimiz olacaktı 3 ay sonra biz taşındık evimiz 2 katlı ve hemen ilerde deniz vardı ben evimizi çok sevmiştim.

Yeni evimize alışmıştık sabah oldu ve herşey harika gidiyordu ki evimize taşındıktan sonra kardeşim rahatsızlandı ve hastaneye gittik çok kötü bir sorunla karşı karşıyaydık doktorlar kardeşimin iğleşemiceğini
söyledi 8 hafta sonra kardeşim artık hiç bir şeyi duyamıyordu sadece hissediyor Du onu bu halinde görmek hiç hoş değil ertesi akşam saat 12:00 da hepimiz uyurken bi ses duydum sanki biri işkence çekiyormuş gibi bağırıyordu sonra ben kalktım üst katta odanın ışığı açıktı sonra kapatım ve kardeşim geldi ve bana El işaretleriyle "ışığı kapama orda biri var"dediği zaman ben bunu duyunca kardeşimden korkar oldum onun sıkıntıları olduğunu düşündüm belkide bazı durumlar onu yüzünden. bunu direk aileme söyledim ailem bana inanmadı bana tek dedikleri şey kardeşinle oyun oynama onun ne kadar hasta bi kız olduğunu biliyorsun onu rahat bırakmalısın dedi ama suç bende değildi...

Ertesi akşam saat 1:00 da uyuyordum yine ses geldi ama bu sefer duvardan geliyordu direk annemin yanına gittim ve bana dediki sadece üst kattan gelen bir ses duymamaya çalış dedi ben 'peki' diyerek odama geçtim ve uyumaya çalıştım biraz dalmışım sonra kardeşim odamın tam köşesinde durup kafasını vuruyordu bunu görünce ağlamaya başladım ve avazım çıktığı kadar bağırdım...

Annem ve babam geldi ve geldiklerinde odam da kimse yoktu annem ve babam ne oldu diyorlardı ama annem ve babam kardeşimi göremediği için bir cevap veremedim sadece bana kalan şey ağlamaktı beni ailem psikoloğa götürmek istediler kimseyle konuşmuyordum...

Sonra yine akşam oldu ve bu sefer akşam saatlerinde ailemle birlikte otururken hemen koşarak kardeşim kilere gitti ve köşeye gecip biriyle konuşuyordu ben onu izlemiştim ve bunu video ya çekip anneme ve babama gösterecektim videoyu çektim sabah gösteririm dedim ve telefonu yanıma koydum yatağımdan kalktığımda telefon parçaları vardı sadece kameram kırılmıştı ve kardeşimle kavga ettim ve kaçıp kendini kilere kitledi anneme bağırdım annem evde yoktu babamıda bulamadım evde biran kaybolmuştu ağladım kardeşime bakmak için kilerin kapısını kırdım açtım ama orda sadece ölü 2 kişi vardı             "biri marley diğeride sadece cin"

Sonra evden hızla çıktığımda ailem ve küçük kardeşim beni dışarda bekliyorlardı şoka girip ağladımda neden ağlıyorsun almira dediler bende sizi bulamadığımı ve marley'in öldüğünü gördüm dedim sonra bana sadece gülerek dedilerdi "boşver bir gün bizi duyacaklar"  dedi bende kim diye cevap verince yakında anlarsın dediler....... 😨

                 Yazan=gizem düzcan
İnstagram =gizem_dzcnxx

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 23, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Köşedeki..! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin