BINABASA MO ANG

If It's meant to be, It will be.

Romance

Sabe nila, kailangan mong mag-hintay sa tamang panahon. Hayaan ang mga bagay bagay dahil kung mangyayari, mangyayari. Naniniwala daw kasi silang walang aksidente sa mundo. Kung baga, DESTINY. Ako? Oo, naniniwala pero NOON. Dahil wala namang love. Ay...

Here's how I met my Crush

4 0 0

ni Chelliemae

ni Chelliemae

Hi, ako si Chelline. Nag-aaral sa Trinity. NBSB (No Boyfriend Since Birth) sa mga hindi nakakaalam kung ano ang NBSB. Wala akong boyfriend hindi dahil sa madaming fuck boy sa generation ngayon. Kung hindi dahil sa kurso ko. (Psychology) at bilang isang Sikolohiya, madami akong natututunan. Hindi lang sa pag-iintindi ng tao, kung hindi sa katawan ng mga tao. Especially sa utak. Madami itong parts. Imagine, akala natin maliit ang brain pero kapag ni-lesson sa sobrang dami ng parts hindi mo maiisip na ganun pala siya kalaki. Anyway, alam niyo ba kung hindi ako naniniwala sa love? Dahil based on Science, love is a series of chemical reaction. Proven na yu'n sabe ng prof ko sa Biopsych. And it is your Amygdala controlling what you really feel. It something like iniisip mo lang kasi na mahal mo siya, iniisip mo lang kasi na nasasaktan ka. Kung baga nasa utak lahat. Wala sa puso. but actually you can die from a broken heart syndrome but not that way. Kaya alam niyo na?

Hays! Ang boring gusto ko na pumasok. Iba kasi ang calendar ng TUA -_- so ito FB FB lang. Kaya sobrang boring. Hindi din naman makagala kasi no aral, no money. XD Kaya eto tiyaga tiyaga lang sa bahay.

FAST FORWARD...

FINALLY! First day of class na. Kaso nashu-shunga ako! -_-

ME: Hays! Saan na kaya ang 227 dito? Uso kasi mag-lagay ng building eh noh! Hays!

*Napalingat ako kasi parang may tumingin saakin at gusto yata ako i-approach.*

ME: uy, Pasensiya ka na ha? P'wede ba mag-tanong?

DWAN: Oo naman, actually kanina pa nga kita napapansin na palibot libot eh. Ano ba yu'n?

ME: Well, yung nakalagay kasi dito is room lang. Eh baguhan palang ako I don't even know about the School.

DWAN: *Sabay tingin* Ayu'n naman pala! Kaklase kita. Kaso maya maya na ako papasok eh. Maya pa naman ang class we still have 1 hour. So lunch muna?

ME: Sure, parang nagutom ako kakahanap ng room eh. XD

(Sa canteen)

DWAN: So where School you came from?

ME: Actually, hindi dito sa Philippines. I came from Australia. I only came here just because of my parents.

DWAN: Oh kaya naman pala. You look so genius and the same time maganda din ang accent mo. :)

ME: How about you?

DWAN: ICCS. Immaculate Conception Cathedral School. Catholic School siya.

ME: Oh really, I see. Sa pangalan palang ng School eh.

DWAN: Hays, buti hindi mahirap sa'yo?

ME: Well, iniisip mo lang naman kasi na mahirap ang isang bagay kaya nagiging mahirap. But in reality, minsan nagiging O.A. Na din tayo kasi masiyado natin dinadamdam ang isang bagay. May negative mang nangyari, but you should have to move forward. Ganun talaga eh.

DWAN: Ayy, taray! #Hugotoftheday ha?

ME: It seems like but in reality, totoo.

DWAN: Kung sa bagay.

ME: Hey, what time is it? Baka ma-late us.

DWAN: Sure, but we still have 5 minutes. Sakto lang

ME: Ayo'ko din ma-late sa first day of class.

*Nag-lakad na kame papuntang room*

Nagdi-discuss na ang prof. Namen and may napapansin ako sa likod na kanina pa tingin ng tingin sa'kin so naiilang ako. :/

ME: Girl, nakakaloka naman dito sa Pilipinas. Tignan mo yu'ng guy sa likod kanina pa 'yan.

DWAN: Ano ka ba, may gusto 'yan sa'yo kapag ganyan.

PROF: Ms. Madriaga? Are you listening?

ME: Yes Ma'am.

PROF: So, answer my question. What is Amygdala?

ME: It is the part of the brain which controlling our emotions. For example you're mad to someone it is your amygdala who is responsible for it.

PROF: Ohh. I guess I was wrong.

ME: *Nagtaka and my classmates are given me an applause*

(Dismissal time)

DWAN: Hays! Finally makakatulog na din.

ME: Saan ka umuuwi?

DWAN: Cubao. You?

ME: Jan lang sa Garden Heights. want to come over?

DWAN: Nakakahiya sa Mom mo.

ME: She's in Australia. IF you want.

DWAN: Maybe next time, gusto ko din kasi mag-pahinga wala akong tulog eh. Sabay nalang tayo sa paglabas.

ME: Sure.

(While walking)

*May nakabangga sa'kin*

ME: Omg!

DAVID: Ohh. I'm sorry!

ME: It's okay, thanks for helping me.

DAVID: Ikaw pala yu'ng sumagot kanina. Ang galing mo :)

ME: Ikaw yu'ng tingin ng tingin sa'kin. -_- I feel so awkward.

DAVID: I'm David Charles Fauster.

ME: Chelline. Chelline Madrion Angelil. (Sabay shake hands)

DAVID: Uwi na kayo?

ME: Yes.

DAVID: Sabay na tayo?

ME: Dito lang ako sa Garden Heights eh. Baka same kayo ng way ni Dwan kayo nalang?

DWAN: Ay buti 'te, napansin mo pa ako noh?

DAVID: Sige, sana minsan maka-bonding kita. (Sabay lakad)

ME: Ang weird niya.

DWAN: Hays, don't mind him. Let's just go home.

ME: Okay. -_-

*To be continued*