My worst pleasure

Μέρος πρώτο.

Πήρα την τσάντα μου από τον καναπέ και μπήκα στην κουζίνα "Μπαμπά πάμε;" με κοίταξε και χαμογέλασε.

"Ναι πάρε τα κλειδιά και μπες στο αμάξι,έρχομαι".Πήρα τα κλειδιά από το κομοδίνο και βγήκα από το σπίτι.Προχώρησα προς το αμάξι.Το ξεκλείδωσα και μπήκα μέσα.Έβαλα τα κλειδιά στην μίζα και άνοιξα το ραδιόφωνο.Μόλις τελείωνε το 'how deep is your love' και το σιγοτραγουδούσα.Γύρισα το κεφάλι μου από τον θόρυβο την πόρτας και είδα τον μπαμπα να μπαίνει στο αμάξι.Με κοίταξε "Σίγουρη;" χαμογέλασα

"Μπαμπά είμαι εντάξει.Σοβαρά όλα θα πάνε καλά.Αν συμβεί κάτι θα σε πάρω αμέσως." Ξεκίνησε το αμάξι και στο δρόμο δεν μιλούσαμε πολύ.Δεν είχα και πολύ όρεξη.Ήμουν πολύ κουρασμένη.Φυσικά και είχα άνχος.Θα γνώριζα την μητέρα μου μετά το σχολείο.Μετά από τον χωρισμό τους-Συγνώμη για το λάθος μου.Μετά την εξαφάνιση της.Είναι αστείο ότι θέλει να με βλέπει ενώ δεν θυμάμαι να την πείραξε τόσο μέχρι τώρα.Χαμογέλασα ειρωνικά.Σταμάτησε το αμάξι και κοίταξα γύρω μου.Γύρισα και του χαμογέλασα "Τα λέμε μετά εντάξει;Μην ανυσηχείς τόσο.Δεν θα πάω για σφαγή" τον αγκάλιασα και με χαμογέλασε "Τα λέμε Selena μου" 

Βγήκα και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.Προχωρούσα προς το μεγάλο κτήριο.Κοιτούσα γύρω μου.Κάθισα στο πράσινο παγκάκι που βρήκα άδιο και κοίταξα το κινητό μου.Κάλεσα τον αριθμό του Mason.Περίμενα για λίγο και άκουσα την φωνή του θα κοιμάται λογικά χαμογέλασα στην σκέψη μου

"Κοιμάμαι" ψιθίρισε "Ακόμα κοιμάσαι;Θεέ μου Mason,δεν θα πας στην δουλεία;" γελάει "Πλάκα κάνω Lena.Είσαι τόσο ψάρι" κοίταξα γύρω μου νευριασμένη

"Ναι φυσικά και με κάνεις πλάκα ανεύθυνο γουρούνι" τον άκουσα να χαμογελάει "Ακόμα να μπεις στην τάξη;" "Σε λίγο λογικά,ήρθα πιο νωρίς" "Οι καλές μαθήτριες φαίνονται" ειρωνεύεται "Εγώ φταίω που ήθελα να μάθω αν πήγες στην δουλεία" παραπονιέμαι "Μην ανυσηχείς Lena ξέρω ότι ήθελες απλά να με ακούσεις" κάνει μια παύσει και χαμογελάει  "Είναι λογικό ακόμα και εγώ με ηχογραφώ μερικές φορές για να με ακούω" γελάω "Mason δεν είσαι μόνο φαντασιόπλικτος,ανεύθυνο γουρούνι και ψωνάρα αλλά και χαζός.Όχι και κάτι προτότυπο" χαμογέλασα και άκουσα το κουδούνι "Πρέπει να φύγω Mason" "Τα λέμε Lena.Πάρε με στο διάλειμμα.Εντάξει;Θα περιμένω" χαμογέλσα "Φυσικά" 

Σηκώθηκα και έβαλα το κινητό στην τσέπη μου.Προχώρησα προς το πλήθος μαθητών και μπήκα στο μεγάλο κτήριο.Κοίταξα το φυλλάδιο που υπήρχε με τα ονόματα και είδα το δικό μου.Αντιστηχούσε στην αίθουσα E.Προσπέρασα κάτι παιδιά και άρχισα να ψάχνω την τάξη μου.