When A Boy Falls In Love

IV. Disappointed or Lucky?

Paupo na ako sa chair ko nang tinabihan na naman ako ni Gail. Ano bang klaseng babae to, dikit ng dikit. Eto, pagkiniss ako, lalayuan ko na talaga 'to. HAHAHA.

"By the way, ano na pala ang sasabihin mo?"

"Ah, eto kasi yun, si ..." putol na naman, dumating kasi si Sir.

Naku, kanina pa napuputol yung sasabihin niya sakin. Naiinis na ako. Nagsitayo ang lahat at bumati,

"Good morning Sir" 

"Sit down" agad naman niyang sabi.

"Oh, ano na!" pagalit ko nang sabi.

"Si ..." putol na naman nang magsalita si Sir.

"Get a sheet of paper"

"Yun, may long test tayo ngayon! Yun ang sasabihin ko. Hihihi" sabi niya.

WHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAT?

Yun lang pala sasabihin niya?

"Ano?" paklaro ko sa kanya.

"May long test tayo sa Lit! Bingi lang?" sagot niya ng patawa.

Kanina ko pa iniisip yun tapos yung lang yun? ANOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO?

And I was like, FACE PALM, like 9999999999999999999999999999999^9999999999999999999999999999th power na disappointed.

KAINIS.........

OO, ako na feeler, pero sino ba naman ang di magfefeel ng ganun kung yun ang magiging basehan mo: wink and kiss emoticon, Lance ko ang tawag sa akin, dikit ng dikit diba?

-________________________________________________- ' ' ' ' '

HALAH, di ko tuloy namalayan, nagtatanong na pala si Sir, what a lucky day, full of sarcasm. :3

"What was the greatest contribution of the Greeks to modern literature? Explain. Worth 50 points."

Ano nga ba? Love? Tragedy? Drama? Ano ba? Bakit walang pumapasok sa isip ko?

Essay naman to kaya sige lang.

"Greeks are very intelligent when it comes to Literature. Furthermore Aeschylus, the Father of Drama, is a Greek. They are the ones who nourished the once hideous field of literature, thru drama. Hence for me, the greatest contribution of the Greeks is, they associated love and tragedy to form a play, which is now known as drama."

What? Saan ko nakuha ang sagot ko? Sa wikipedia? xD 

Iba talaga pag may pinanghuhugutan, minsan na hindi mo inakalang masasagot mo, eh walanjo, nasagot mo na nga, pure English pa. HAHAHA

Kaya noong naipasa na nang lahat ang essay na ginawa, pinuntahan ko agad si Gail. 

"Gail, alam mo ba kung bakit galit sa akin si Em?"

"Ah, may nasabi siya sa akin na sabi mo daw sa kanya, crush mo siya, at oo, crush ka din niya, di niya lang maamin. Pero noong araw ding yun, noong papauwi na siya, di pa naman daw siya nakakalayo, nakita ka daw niya na may hinalikang babae sa pisngi, kaya ayun, nagselos, at sinabing babaero ka daw. Ewan ko, one month ago na yun pero bakit di ka parin niya mapatawad."

*Flashback*

"Kung pumuti ang uwak xP"

Shizz, bakit ako nakipagbiruan ng ganun? Baka ma-awkward baka yun? Ay langya. Haist. Pero bakit ba talaga ako kinilig dun? Mahal ko ba siya? Di maari, close lang talaga kami. Pero bakit nga ako kinilig? Psh. Sabi nila, ang kilig ay sanhi ng ang taong mahal mo ay nakikipaglandian sa'yo. Pero di naman niya ako nilandi, one way lang. Pero ba't nga ako kinilig?! Bakit nga ba?

Matagal-tagal ding binalot ng katahimikan kaming dalawa. Pero maya-maya ay binasag din niyo iyon ng magpaalam na siya umuwi.

"Uy Lance, uwi na ako. A la cinco na eh." -Em

"Sige ba, hatid na kita!?" 

"Naku hwag na, nilibre mo na nga ako, ihahatid mo pa ako. Nakakaabala na siguro ako sa'yo. HAHAH"

At dahil sa tawang yun, narealize kong, ok ang lahat. Nothing to worry about.

"Sige, hihintayin nalang kitang makasakay bago ako umuwi."

Nakasakay na nga siya sa taxi at ako naman, akmang papalakad na pauwi ng may makasalubong ako.

Si Ate ko. 

Dahil sa saya at pagkabigla, kiniss ko agad siya sa pisngi at tinanong,

"Oh ate, kailan ka nakauwi? Di ka manlang nagsabi sana ay sinalubong na kita sa airport palang. 5 years kanang di nakakauwi dito ah? Musta ang London?"

"Siempre para masurpresa kita. HAHA, at sabi ko na nga ba, dito kita makikita. Tanda mo pa noong Grade 6 ka palang? Dito kita laging dinadala, kasi favorite mo McDo. Di ka parin talaga nagbabago. I miss you baby bro!" - Ate

"Big Bro na po.!"

"HAHA, baby bro muna ngayon, namiss kita eh!"

At yun nga, si Ate, doon sa London na nakabase. Nakapangasawa ng Briton na nagbabakasyon noon sa Pilipinas. Kita mo nga naman yun. Pero takang-taka ko sa kanya, sa edad na 27, mukha parin siya 18. Although lagi naman kaming nagskaskype, pero malabo kasi pag doon, pero eto na si Ate ko, sa harap ko mismo, na di ko nakasama ng limang taon, i miss her sooo much. Ano ba ang pampaganda nila sa Britanya at parang wala siyang bakas ng katandaan? O baka naman dahil sa klima nila doon, malamig. HAHAHA

*End of Flashback*

"ANOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO?" sigaw ni Gail.

"ATEEEE MOOO LAANG YOOON?" dugtong niya.

"OO. Di nga ako makapaniwala na pagseselosan niya pala Ate ko. Hihihi" sabi ko.

"Crush niya din pala ako ha, pakipot pa." pabulong kong sabi ko sa sarili.

"Ano yon?" tanong ni Gail.

"Wala!"

At dahil doon, parang nabuhayan ako ng loob ng malaman kong may gusto rin pala siya sa akin. Kaya ngayon, ang motto ko NEVER GiVE UP!

~~~~~

Sa tingin niyo, magkakatuluyan kaya silang dalawa? Abangan. XD

Pahingi ng 2 votes for the next Chapter.

Comment nalang ano masasabi niyo sa story. :D