MY EXO BOYFIE

Chapter 2:The Flashback

E.M's POV

Oo ba o Hindi???

Nagtataka ba kayo kung Bakit ang tagal kong sumagot??

Well I have a reason for that.......

Flashback

Friends and love ones?? meron ako niyan noong high school palang ako.

Friendly,sociable at popular yan ako dati nung high school.
Pero nag bago ang lahat nung.......

"E.M,We're over."

"W-what??? Why??"

"I'm tired of you E.M. I always come with you when your hospitalized or sick. I always take care of you when you have fever. And now your telling me that anytime you can die. ...... I'm tired of all of this..... I-I don't love you anymore... Just leave me... I don't wanna see you .....Ever.Again."

Those words breaks and torn my heart into pieces......... 'Di lang doon nagtapos yun dahil...

Ang mga kaibigan kong akala ko ay mapagkakatiwalaan...... traydor pala.....

Ikinalat nila sa buong school ang naging dahilan ng break -up namin ni Drake... Sinabi nila na baliw daw ako at may sakit na nakahahawa.

Tinurin akong basura.....at.....salot..... ng Mga kaklase and schoolmates ko....

"Yuck,she's the crazy girl right?"

"Yeah,that's her."

"Look at the way she dressed herself. She looks like a witch."

"She's so ugly!!!"

"Hey,Bitch!! Just leave our school and kill yourself...!! " Sabi nila sabay sampal... sabunot o ano pa mang mga pananakit na pwede nilang gawin sa akin....

'Ano ba ang kasalanan ko sa kanila?' Tanong ko lagi sa sarili ko.

Lahat yan dinanas ko...... Hindi ko naman magawang isabi kila mom dahil alam kong problemado na sila at stressed nang masyado sa pag-iisip tungkol sa sakit ko at pag-iipon ng marami para maipagamot lang nila ako sa pinaka-magaling na doctor ...

Lagi akong mag-isa....sinasaktan...inaabuso ng mga kaklase ko... ako ang laging binibiktima ng mga bully...

"Bye bye,Ms.Popular. And hello now as Ms. LOSER"

"Haha!!!! Hey,Ms.Loser!!!"

"Ugly!"

"Fat!!"

Natakot ako...Natakot ako Sa mundo... naging cold,snob,antisocial at tahimik ako... kahit nga ate ko 'di ko na rin kino-contact...

Natatakot ako na baka dumating ang araw na pati siya....kamuhian at iwan rin ako....

Simula noon....pinipili ko nalang and mga kinakausap ko..

Hindi na rin ako nag papapasok ng ibang tao sa buhay ko...
Sinara ko na rin ang pinto ng puso ko para sa love na 'yan....

Ang lagi ko nalang iniisip ay kailangan kong magpakatatag para mabuhay.... dahil once na tumumba ka mahirap nang bumangon....

Mahirap magtiwala at magmahal... lalo na sa mga taong manloloko at traydor...

Minsan din naisip ko nang magpakamatay nalang...Pero hindi naman iyon solusyon eh...dahil hindi ko sasayangin ang buhay ko dahil lang sa mga problema at pagsubok na dumadating..
'Di din ako nag-iisa dahil andyan si GOD na lagi kong kasama.