"Black Coins" (Where Is Marie?)

Chapter Three:

"Black Coins"
(Where is Marie?)

Chapter Three:

#############
A U T H O R ' S N O T E :

-so guys,this chapter is may papatayin muna ako. Bale,para ma start ang clue. Then para hindi mahirapan. But hindi po sa main character. Alam niyo na Siguro. Sige yun lang.

#############

Chapter Three:

Mauris's POV:

"Welcome to the Game Mauris! And now YOU'RE GAME OVER! WAHAHAHAHA! YOU'RE FRIEND'S WILL SOON TO FOLLOW! HAHAHAHAHA!!!"

Agad akong napabalikwas sa aking hinihigaan na siyang dahilan upang magkandaugaga ako sa kirot na naramdaman ko sa aking ulo. Bangungot.

Tama. Bangungot lamang iyong. That's only a nightmare! No literal meaning!

Pero kung isa lamang iyong panaginip bakit ako nasaktan? Oh Gossh! Stop hallucinating Mauris.

Agad akong napahigang muli dahil hindi ko pa rin kayang igalaw ang ulo Kong nakapulupot pa rin ang bandage sa pagitan nito.

Tinignan ko ang wall clock na pawang nakatapat lamang sakin.

6:30 pa pala. Ang aga ko atang nagising. Sinisipat sipat ko nalang ang buong paligid ng kwarto. Bakit hindi man lang dumalaw ang mga kaibigan ko? Bakit wala sila ngayon? Sa pagkakaalala ko'y kahapon pa ako narito. Pero bakit parang wala man lang dumalaw sakin o Siguro wala lamang talaga akong naalala na may dumalaw pa rin sakin?

Well,expected ko ng hindi ako pupuntahan ni Daddy. He has no care for me. Everything I can do what I want. My life was limitless. And my d*mn father never bothered to be there at my side in were i'm in trouble. Katulad nalang ngayon. Tsk.

Sa sobrang libot ko sa aking mga mata ay hindi ko sinasadyang mahagilap ang maliit na bagay sa side table ng kama ko. Napuno ako ng ilang katanungan.

Isang pangyayari ang unti-unting rumerihistro sa aking isipan. Ang tungkol sa maitim na barya.

Naalala ko tuloy si Marie.

Agarang napadilat ang mga mata ko nang bigla Kong maisip ang pangalan ni Marie. Oh Gosh! Where's Marie? Is she ok?

I forced my head to move but it still hurts. I want to see Marie. I glance again at the black coin of the table I gently grab it controlling my head not to ache.

Hindi naman ako nabigo at nakuha iyon. What's role and purpose of this thing? I said in my mind astonishingly.

Bigla ko na lamang naitapon ang barya nang biglaan ring bumukas ang pinto na siyang ikinagulat ko at aksidenteng nabitawan ko ang barya.

Seryoso Kong tinutukan ang papasok. Kita ko pa ang repleksyon ng anino nito sa pinto. Bumilis ang tempo ng aking puso.

Maya maya'y bumulaga sa akin ang nurse ng hospital na siyang ikinabuntong-hininga ko. Hindi ko masyadong maaninag ang mukha niya kasi sa mask na halos kulang nalang ay takpan nito ang buo niyang mukha. May dala itong tray na sa palagay ko'y mga gamot at isang basong tubig. Ipinatong niya iyon sa side table habang nanatili lang akong pinagmamasdan siya sa susunod niyang gagawin.

Matapos niyang mailagay ang bitbit niya ay tumayo siya sa harapan ko.

"Are you feeling well?" Tanong niya sa akin na diretso ang tingin sa mga mata ko. Wait,parang pamilyar ang boses niya. P-parang si-- duh never mind.

"A little bit,but I'd still suffer when I gently move especially my head. Pero maayos ayos na rin ako." Tugon ko sa kanya. Tumango tango lang siya bilang sagot.