WANTED: L-o-v-e

Chapter 16: BETTER.

UPDATE! :D

Hehehehe.

=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

JOEMERS' P.O.V

"Ugh. Hijo, Kiel's condition is........................

......................better na. Pero she's in a comatose. Malakas kasi 'yung impact ng pagkakabangga sa kanya. We don't know kung kailan siya magigising. Pero I think hindi ito magtatagal. Maybe she'll woke up mamaya, bukas or the other day. Thank God at malalakas ang cells ni Kiel. And, may possibility din na magkaroon siya ng amnesia pagkagising na. Don't worry, it will last for weeks siguro. We'll help her naman na maibalik ang memorya niya. For now, we'll do treatments para magising na siya."

AMNESIA.

AMNESIA.

AMNESIA.

May possibility na makalimutan niya ako?!

Ang relasyon namin?!

Wala kaming naggawa kundi umiyak.

Pumunta muna ako sa mini chapel ng hospital para magdasal.

Lord,

alam ko po na kasalanan ko 'to. Kung nakinig ako sa explanation niya at hindi ako umalis e hindi mangyayari ito. Parang awa niyo na po, pagalingin niyo po si Kiel. Lahat po gagawin ko. Magpapakabait na po ako. Aalagaan ko na po siya. Lord, please.

At tuluyan na ngang bumuhos ang aking mga luha.

Kung sana lang nagtiwala ako sa kanya.

Haay.

Ang tanga tanga mo Joemer!

Sinusuntok suntok ko ang ulo ko.

Hindi ko matanggap ang nangyari kay Kiel.

"Joemer! Please stop! Alam namin na sinisisi mo sarili mo. Pero wala tayong magagawa, nangyari na e."

"Yeah Joemer. She's right. Huwag ka ngang magkaganyan. Para kang baliw."

Edi ako na ang baliw! -________-"

"Nga pala pre, next week na tayo tutugtog. Paano na 'yan? Wala si Kiel?"

HAIST.

Oo nga pala.

Paano 'yan?!

"Ewan ko! Hindi ko alam! Maghanap na lang tayo ng ipapalit!"

Nakakastress!

grabe!

"I have an idea. Kung si Mikee na lang kaya? Narinig ko na siyang kumanta. And magkaboses sila ni Kiel. Hindi na tayo mahihirapan dun. Sumasama naman siya sa practice natin e."

"Yeah. She's right! May utak ka din pala Krieseph."

"HAHAHAHAHHAAHA!"

Yes.

Magpakasaya kayo.

Wala ako sa panahon tumawa ngayon.

=______=

"Sige guys. Punta muna ako sa room ni Kiel. Kayo na bahala magplano para sa banda."

"Sure."

Umalis na nga ako.

Ewan ko ba sa mga barkada ko.

Kanina lang e umiiyak ngayon nagtatawanan.

Weirdo.

*creeeeak*

That's the door sound.

Hahaha.

Stop Joemer.

Walang nakakatawa.

"Hay Kiel. Please woke up na. Magdedate tayo oh. Oo na, alam ko na wala kayong ginawang masama ni Jeff. hay. Seloso ko kasi e. G*g* kasi ako. Kiel. I promise you, you'll be happy with me na. Hindi na tayo magaaway and iintindihin na kita. I promise na makikinig na ako sa mga explanations mo and, vice versa. Hay, kahit alam kong hindi mo ako naririnig. Kiel. I love you, only you. Forever."

And I kiss her hands ang hug her.

Aray.

Wait.

Is that Kiel?

Gumagalaw kamay niya!

Gising na siya?

Wow!

Thank God!

I better tell Tita na.

"TITA! TITA! Gising na po si Kiel! Please call a doctor."

After 2 minutes.

Yeah, tagal nuh?

Slow ng mga doctors. PSH.

They checked Kiels' condition na.

"Ahm. Misis, I'd told you earlier na malakas nga ang brain cells niya. Nilalabanan niya 'yung sakit niya and that's the reason kung bakit siya nagising. Buti na lang at malakas ho ang anak niyo, may possibility po kasi na hindi na siya magising."

"Thank God! Mana sa akin ang anak ko."

Hahahahaha.

Si Tita talaga.

"A-anak? S-sino po kayo? Where am I? What happened to me?"

"Doc? What's happening to her?"

"Misis, nasabi ko na din po di'ba sa inyo kanina na magkakaamnesia siya. Pero hindi naman po ganun kalala. Maybe a week or 3-5 days lang tatagal 'yan. We'll give you medicines po para sa ibang injuries."

"Thank You po Doc."

AMNESIA. -__________-"

"J-Joemer?! What are you doing here?!"

Nakilala niya ako?

Akala ko ba may amnesia siya?!

Naguguluhan na ako!

=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

Okay lang ba update?

Hehehehe.

Sana magustuhan niyo.

And, as you read, wala akong future maging doctor.

Hahahaha.

Hope you'll like it!

:*

GOD BLESS! ♥

=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=