It's Do or Die |One Shot|

It's DO or DIE

[One Shot]

[A/N]:Όπως λέει και ο τίτλος αυτó δεν είναι κανονικό βιβλίο, αλλά One shot, δηλαδή θα έχει μόνο ένα κεφάλαιο. Την ιστορία την εμπνεύστηκα και την έγραψα αρκετά χρόνια πριν, οπότε είμαι σίγουρη πως θα υπάρχουν κάποια λάθη.

-Καλή ανάγνωση, ελπίζω να σας αρέσει.

-It's DO or DIE-

Ο ήλιος είχε κρυφτεί πίσω από τα σύννεφα, έτοιμος να φύγει για να πάρει τη θέση του το φεγγάρι. Το κρύο δεν ήταν τόσο τσουχτερό, όσο θα περίμενες σε μία πόλη της Σουηδίας, όμως δεν έπαυε, να κάνει κρύο.

Μα φυσικά είχαν προνοήσει γι αυτό νωρίτερα• άλλωστε είχαν συνηθίσει.

Τα δύο κορίτσια κάθονταν κάτω από το δέντρο, σκεπτόμενες τι τις έφερε σ' αυτή τη κατάσταση...

Μήπως ήταν μία απερισκεψία; Μια χαζομάρα; Το να το σκάσει κανείς από το σπίτι του και να πάει στο δάσος ολομόναχος με την εξάχρονη μικρή του αδερφή και να χαθούν, μάλλον είναι κάτι χειρότερο από μία απλή ανοησία.

Ευτυχώς είναι σε προστατευόμενη ζώνη, αλλά παρόλ'αυτά ο φύλακας δεν φαινόταν στον ορίζοντα...

Τα δέντρα ήταν απλωμένα ομοιόμορφα σε όλο το δάσος στολίζοντάς το με τις ομορφιές τους. Το γρασίδι ήταν πιο πράσινο από ποτέ και τα λουλούδια το έκαναν να φαίνεται ακόμη πιο ωραίο και ζωντανό.

Στο δάσος κυριαρχούσε η απόλυτη σιωπή και τα κορίτσια ήταν σχετικά ήρεμα... Πόσο ήρεμος μπορείς να είσαι όταν έχεις χαθεί στο δάσος; Ξαφνικά και τελείως απότομα, ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος! Οι δυο αδερφές έμειναν ενωμένες και σιωπηλές, αλλά όχι για πολύ.

«Φοβάμαι...» είπε η μικρότερη και κοίταξε τρομαγμένη την αδερφή της.

«Τρέξε!» Την πρόσταξε ως απάντηση. Την έπιασε γερά από το χέρι και άρχισαν να τρέχουν εξακολουθώντας να μην βγάζουν άχνα. Φαινόταν ότι κάτι είχε υποψιαστεί.

Έτρεχαν, έτρεχαν και ξανά έτρεχαν όλο και πιο γρήγορα, μέχρι που κουράστηκαν.

Όταν τα πράγματα στο δάσος ηρέμησαν οι δυο αδερφές κάθισαν και πάλι στο έδαφος απελπισμένες.

«Θέλω να πάμε σπίτι.» παραπονέθηκε η μικρότερη.

«Ξέρεις κάτι; Μακάρι να είχα κινητό για να πάρω κάποιον τηλέφωνο!» είπε θυμωμένη η μεγαλύτερη προς την αδερφή της και της έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα, λίγο πριν αναζητήσει την τσάντα της.