True Color

hoofdstuk 1

"zo erg kan het toch niet zijn Saar? Het is freaking James Olt, ik zou het anders wel weten hoor."

Ik kijk Sofie aan met gefronste wenkbrouwen. Het moet er vast heel grappig en raar uitzien aangezien ik op dit moment omgekeerd op mijn bed lig. Toch lijkt Sofie niet onder de indruk van mijn actie aangezien ze gewoon door blijft ratelen.

"Trouwens het is niet echt dat je de stage kan ontlopen. Als je dit niet aanvaard dan ben je binnen de korste keren blut en dan kunnen we ..."

" dan kunnen we niet naar Spanje ik weet het ..." onderbreek ik Sofie met een geiriteerd stemmetje. Kijk het is niet dat ik Sofie niet graag heb hoor. Natuurlijk  niet, anders waren we natuurlijk geen bff's maar er is iets aan haar dat zegt: " ik ben betweterig , irritant en onuitstaanbaar."

Nou dat totaal ter zijde heeft ze wel gelijk.

"Het  is maar goed dat je het weet. Als jij niet rap geld verdient zoek ik iemand anders om mee naar Spanje  te gaan." raast Sofie door.

Ik kom terug recht op mijn bed te zitten  en krimp onmiddelijk ineen door Sofie  haar opmerking "Sorry that i got no money" zeg ik al fluisterend terug.

"Met  sorry koop je geen reis naar spanje Saar" zegt ze terwijl ze me nu echt kwaad aankijkt. "Morgen kom je met een oplossing. Begrepen?"

Ik knik zacht met mijn hoofd waarna ik Sofie met een harde klap mijn kamer hoor verlaten.

Ik schrik een beetje en begraaf mijn gezicht in mijn handen. Ik kan wel huilen van de miserie. Hoe zal ik me deze keer uit bevrijden zonder die stomme job te moeten aanvaarden...