Bir yaz günüydü.Doğanın yemyeşil,gökyüzünün masmavi olduğu bir yaz günü.İçim doğayla ters düşercesine kapkaraydı.1hafta önce girdiğim üniversite sınavım çok kötü geçmişti.Bir yanda aile baskısı bir yanda arkadaşlarımın iyi olması bir yanda da kendi psikolojik baskımla kendimi bir çeşit bunalıma sokmuştum.Yeni insanlar tanımak onlarla konuşurken derdimi unutmak biraz olsun rahatlamak istiyordum.Karanlık içimi aydınlatmak istiyordum.O karanlıktan kurtuluşumun günü gelmişti 25 Haziran. O gün tanımıstım ilk onu ve her geçen gün tanimak istemiştim.Bir zaman sonra onunla birlikte aydınlığı görmeye içimi aydınlatmaya başlamıstım.Karanlik gecem bile aydınlık olmuştu.O günden sonra da hiçbir karanlık gecem olmamisti. Çünkü karanlık gecemdeki aydınlığım hep yanımdaydı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Gecemdeki Aydınlığım
Short StoryBu yazı beni karanlıktan aydınlığa çıkaran,hayata daha olumlu ve pozitif bakmamı sağlayan ve beni kendine aşık ederek kendiside beni seven güzel bir kız için yazılmıştır.
