Too Good

Chapter 2

Sarah en ik zijn bezig met onze webshop. Het ziet er nu al zo vet uit! De site is niet echt kleurrijk, vooral wit en zwart. Maar dat is juist ons ding. Onze stijl is gebaseerd op de jaren 70,80 en 90. Best vintage dus.

'Hoezo ben je zo stil?' Vraagt Sarah dan. Shit, ze merkt het. Ik ben niet het persoon die graag over mijn gevoelens praat, want niemand wil iemands problemen aanhoren toch? Ik wil niet iemand irriteren met mijn problemen.

'Oh nee niks, ben moe.'

'Christina, ik ken jou! Zeg wat er is.' Ik weet al dat zij weet om wie dit gaat.

'Scott werd boos omdat ik weer naar jou ging.' Sarah mag Scott niet echt, ze heeft het nooit gezegd. Maar het is zo duidelijk. Ze kijkt met de Ik-ben-er-klaar-mee blik. Haar gezichtsuitdrukkingen zijn altijd zo geweldig. Ik moet lachen.

'Jij bent too good voor Scott. Ik weet dat je het niet wil uitmaken, maar wil je wel je hele leven vast zitten aan deze jongen?' Ze heeft gelijk, zoals altijd. Ik schud me hoofd.

'Nou dan. Christina Louis Rodriguez, jij gaat praten met deze jongen of anders doe ik het. Iemand moet hem vertellen dat het niet zo verder kan. Of hij veranderd of jij moet gewoon bij hem weg.' 

Na een goed gesprek ga ik weer naar huis. Wanneer ik bij mijn tuin aankom zie ik ineens dat op het te koop bord van mijn buren ''verkocht'' staat. Ik had eerst Poolse buren, maar ze wouden weer terug naar Polen. Ik weet nu al dat er rare mensen naast me gaan wonen, zoals altijd. Het maakt me dus ook niet echt uit wie er komen wonen. Ik doe mijn deur open en gooi me tas op de grond. 

'Het huis is verkocht zie ik.' Zeg ik tegen mijn moeder die in de keuken bezig is met koken.

'Ja, al een tijdje. Een gezin uit Amsterdam komt hier wonen. Ik heb ze al ontmoet, hele aardige mensen!' Hoorde ik dat nou goed. Een aardig gezin? Dat is ook voor het eerst.

'Vanaf wanneer gaan ze hier wonen dan?' 

'Vanaf morgen al! Ze willen hier zo snel mogelijk wonen. Ze komen vandaag volgens mij al hun dozen brengen' Damn, morgen al. Dat is wel erg snel. Nu ben ik wel benieuwd. Misschien hebben ze wel kinderen van mijn leeftijd. Of een leuke jongen. Wow Christina chill, je hebt een vriendje. 

Ik ren naar mijn kamer op de zolder en ga zitten bij het raam. Bij mijn raam zit een soort bankje waar je kan zitten. Ik zit hier altijd, vaak ook met mijn benen uit het raam. Er is zoveel te zien buiten. Ik woon aan een weg vlakbij het winkelcentrum. Dus er gebeurt hier van alles. Ik zie mensen die vechten, dronken zijn, vallen en het ergste is dat er tegenover mijn huis een soort bos zit. En ja daar gebeurt ook van alles, wat ik liever niet wil zien en horen. 

Ik sluit mijn telefoon aan de speakers en zet mijn muziek heel luid. Ineens zie ik in een auto parkeren en een gezin uitstappen. Ze lopen richting het huis naast me. Mijn mond staat open. Een getinte jongen met een hele goede kledingstijl. Wat heel belangrijk is voor mij. Hij is zo knap. Ineens kijkt de jongen me kant op. Shit, hij hoort natuurlijk mijn muziek. Ik duik snel weg, waardoor ik op de grond val. Ik ben zo'n kluns. Nu pas realiseer ik me pas dat hij me zeker zag vallen. Oh God.

______________________________________

Ik weet dat verhuizen niet zo snel gaat