De dochter van... -VOLTOOID

Hoofdstuk 42

Lilly pov
Na een half uurtje gaan de jongens naar de kleedkamer en blijven Mia en ik buiten, we ploffen op een bankje neer en kijken stilletjes voor ons uit. "Ik zag je blozen" verbreekt Mia na een tijdje de stilte, "blozen?" ik kijk betrapt weg bloosde ik toen ik dacht aan Viktor? "Ja net tijdens het voetballen waar dacht je aan?" vraagt ze nieuwsgierig "uhm" "komop je kan me alles vertellen" lacht ze "ik dacht aan Daley" "aan Daley?" vraagt ze voor de zekerheid ze geloofd me blijkbaar niet. "Ja en Viktor" geef ik zacht toe "en je bloosde om Daley?" ik haal m'n schouders op want dat weet ik eigenlijk echt niet, ik had niet eens verwacht dat ik moest blozen. "Je dacht aan Viktor hé? en aan waarom je gevoelens voor hem hebt" ik bijt op m'n lip en kijk naar m'n voeten, "Hey daar is toch niks mis mee" ze slaat d'r arm om m'n schouders "Mia ik ben met Daley ik kan geen gevoelens voor een ander hebben" "het is natuurlijk niet leuk maar daar kan je niks aandoen" zegt ze lief ik kijk haar aan en glimlach zwak.
Viktor pov ( 🎉 )
Na het douche kleed ik me gauw aan en pak m'n spullen bijeen, na een kort overleg met Frank mogen we gaan ik loop samen met Daley naar buiten. We lopen richting het bankje waar Lilly en haar vriendin op zitten, plots laat Daley me stil staan en houd z'n vinger voor z'n mond. Ik knik en kijk naar meiden "je dacht aan Viktor hé? en aan waarom je gevoelens voor hem hebt" hoor ik Lilly's vriendin zeggen wacht heeft Lilly gevoelens, gevoelens voor mij? ik voel me warm worden van binnen en een glimlach komt automatisch op m'n gezicht te zitten. Lilly kijk naar beneden "Hey daar is toch niks mis mee" zegt Lilly's vriendin en slaat een arm om Lilly's schouders, "Mila ik ben met Daley ik kan geen gevoelens voor een ander hebben" hoor ik Lilly zacht -maar hard genoeg om het te horen- zeggen tegen haar vriendin. "Het is natuurlijk niet leuk maar daar kan je niks aandoen" zegt Lilly's vriendin uiteindelijk Lilly kijkt haar vriendin aan, ik kijk naar Daley die naar Lilly en haar vriendin kijkt. "Sorry man" zeg ik zacht en klop op z'n schouder, Daley duwt m'n hand weg draait zich ik en loopt weg. Ik kijk hem na en kijk dan weer om naar de meiden, ze staan net op en draaien zich om om hierheen te lopen. Lilly's blik staat geschrokken als ze me ziet staan, Lilly's vriendin kijkt me onderzoekend aan met een blik van -stond je hier allang- ik knikt langzaam, Lilly's vriendin zegt iets tegen Lilly en ze lopen naar me toe. "Hey Viktor" zegt de vriendin van Lilly vrolijk Lilly mompelt een hoi, "Hey" glimlach ik "we uh gaan naar m'n vader kom Mia" Lilly trekt haar vriendin die blijkbaar Mia heet mee. Ik zeg nog verbaasd gedag en loop dan naar m'n auto gooi de tas achterin en stap in, dus Lilly vind mij ook leuk? maar Daley ook maar wie vind ze dan leuker? en moest ze serieus zo blozen door mij. Ik heb haar natuurlijk wel zien blozen en was benieuwd waar ze aandacht, maar ik had niet direct verwacht dat ze aan mij moest denken. Ik start de auto en rij richting huis, ik zet de radio aan en neurie mee met de muziek nog steeds denkend aan Lilly's woorden en die van haar vriendin Mia.
Lilly pov
We lopen richting het kantoor van m'n vader en kloppen aan, "binnen" we lopen naar binnen en ploffen op de stoelen voor pap's bureau neer. "Hey Meiden zijn de jongens al weg?" Mia knikt "de meeste wel" "ik ben bijna klaar maar jullie zijn op de fiets of niet?" "ja maar ik ga vanuit hier naar huis" "oh dan kan Lilly's fiets wel in m'n auto hoef je ook niet te fietsen schat" ik glimlach zwak naar m'n vader en knikt, zou Viktor gehoord hebben waar we het over hadden? ik hoop het niet dat geeft alleen verkeerde signalen af. Hij moet begrijpen dat het een leuke jongen is, maar ik ben met Daley en daar wil ik mee veder. Alleen moeten die gedachtes van Viktor uit m'n hoofd verdwijnen, maar dat lukt alleen niet zo goed tot nu toe. "Lilly lieverd is er iets?" pap kijkt me bezorgd aan ik schud m'n hoofd "nee beetje moe" lieg ik hij knikt en gaat veder met z'n werk, Mia stoot me aan ik kijk opzij en kijk snel weer weg. "Ik weet dat je liegt" fluistert ze bij m'n oor zodat pap het niet hoort, ik haal m'n schouders op en pak m'n telefoon en scrol wat door twitter. Na een kwartiertje is pap klaar en lopen we m'n z'n drieën naar buiten, pap zet m'n fiets in de auto en ik geef Mia een knuffel. "Zie je morgen op school" ik knik ze zegt pap gedag en vertrekt, ik stap in de auto net als m'n vader en we vertrekken naar huis.

Niet zo lang als normaal maar ik heb niet zoveel inspiratie, en toen ik vandaag las dat Viktor waarschijnlijk weg gaat kon ik ook niet aan het verhaal denken. Ik baal verschrikkelijk omdat ik hem nog steeds wilde ontmoeten, maar daar zou Engeland toch iets te ver weg voor zijn. Natuurlijk gun ik hem een basisplaats en vind het stom dat hij die vaak niet kreeg, maar ik zou het jammer vinden als hij vertrekt en zover weg  gaat. Ookal zal hij daar meer mogen spelen en dat is wat hij wil, en als het hem blij maakt maakt het mij ook blij ik zie hem het liefst glimlachen en genieten.

Maar goed Viktor weet dus van Lilly's gevoelens zal het iets veranderen? zal Viktor een stap durven zetten, en is Daley boos, teleurgesteld en/of verdrietig?