~2 yıl önce 7. Sınıf~
Önümde duran bir paket macarondan bir tane daha aldım ve ağzıma attım. Aynı zamanda da ağlıyordum. Ne zaman kendimi kötü hissetsem bu cafeye gelir ve bir paket macaron yerdim. Yine rezil olmuştum, aşağılanmıştım. Hiç bıkmadan dalga geçiyorlardı. Bir macaron daha attım ağzıma. Ama beni asıl kıran o değildi. Asıl kıran şey dalga geçen çocuğun bir zamanlar kardeşim dediğim kişinin sevgilisi olması. Gerçekten çok kırıyor bu beni. . Ağzıma bir macaron daha attım. Aslında ben bir sürü kaza geçirmiştim ama heralde kendi ayağıma takılıp yere düşmemdir ama bence gelecekte daha zor şeyler yaşayacağım eminim yani. Abim var bir tane ama hiç bir şeye yaramıyor desek yalan olur. Ama bazen yarıyor. Ağlamam durunca geri kalanları bırakıp hesabı istedim. Hesabı ödeyince kalkıp hızlı adımlarla eve doğru yürümeye başladım. yavaş adımlarım sokakta yankılanıyordu. Annemin haberi vardı burada olduğumdan. Aslında okul bittiğinde gelmemişsen direkman duru şu kafeye gitmiştir diyebilir çünkü alışkın benle dalga geçmelerine abim ise benle uğraşanları dövmekle uğraşıyor aslında abim gibisi zor bulunur. Evime yaklaşınca yavaşladım gözlerimi silip anahtarımı çantadan aldım ve çantamın ağzını kapattım. Seri hareketlerle anahtarla kapıyı açtım. Sessiz bir şekilde eve girdim. Ev kapkaranlıktı galiba herkes yatmıştı. Yavaş e parmak uçlarımın üstünde ilerlerken yavaşca kapıyı kapattım ve kilitledim. parmak uçlarımla yavaş adımlarla odama gittim.Galiba uzun zamandır ilk kez şansım yüzüme gülmüştü . Odama gidip üzerimi değiştirip yattım.^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Sabah alarmla uyandım. En nefret ettiğim şey yüzünden fedakarlık yapmak çok gıcık birşey. İçini bir sinir kaplıyor öyle ki karşındakinin ağzını yüzünü kırmak sonra ağlamak en sonda pes etmek geliyor galiba bu şeytan deilen salak varlık.Herzaman ki şekilde yatakta yavaşca doğruldum.O arkadaş olacak daha doğrusu kardeş olan mal kız kalbimi kırdığı halde yardım edeceğim aklıma bir çok defa gelmişti herzaman böyleydi zaten. İlk önce bana inanmaz sonra bana kızar küser ona kanıtlayınca ayağıma ağlayarak kapanır yine bunu yapacak ancak bu sefer onu asla affetmeyeceğim bu ona son yardımım ve iyiliğim.Bir dahaonla belki konuşabilirim ama gerekli olmadığı sürece asla konuşmayacağım aklıma dolan anıyla güldüm
flasback.................
2 yıl önce
O işi gücü olmayan çocuklardan yine biri benle uğraşmıştı ve bitmiyorlardı. en nefret ettiğim şey buydu heralde. Yağmur bana gülümsedi "takma bu kadar bu mallar senin gibi mükemmel bir insan görmemişler görmemişliken bunlar" üzgünken ağzımdan bir kahkaha kaçtı "Ciddi misin asıl müthiş olan sensin derim pürüzsüz zayıfsın. Özgüvenlisin bir kere dediğini yaparsın. Sana bakan tekrar bakar dış güzelliği kadar iç güzelliği iyi olan birisi var lütfen. Ben ise anlatıyorum bekle.Bana baktıklarında mideleri bulanıyor insanların cildim desem sivilcesiz bir yer göster yada iç güzelliğim olsa bile dış görünüşüm insanlarda önyargı oluşturuyor.Emin ol ki herkezde var bu önyargı ama önyargılarını yenenler senin gibi insanlar işte senin gibi insanlar mükemmel bana baksana ben heralde en çirkin insanım bu okulda.Hepsi senin için burada kalıyorsam yaşıyorsam mutlu olmaya çalışıyorsam yada burada fiiliyatta yaşıyorsam hepsi senin sayende" gözleri doldu ama doğru hiç beklemediğim anda bana sıkıca sarıldı. "iyi ki varsın Duru iyi ki varsın. " mutlu oldum çok uzun zamandır bu lafı duymamıştım."Sende sende iyi ki varsın sensiz ne yapardım." Yerinden kalkarken ona ne yaptığını anlamayan bakışlar atıyordum beni sıradan kaldırdı." Kalk da şu mal çocuğu dövelim."gözlerim güldü. Hızla beni çekiştirirken bende geliyordum arkasından. Bir ara okulda koşarken çocuklara çarpıyorduk. En sonunda çocuğu bulduğumuzda Yağmur onu yitti. Çocuk yere yapışırken ona tekme attım. Elim ağırdır ama ayağım ağır mı bilmiyordum çocuğu dövdük gelişi güzel hocaların geldiğini anlayınca çocuğun yakasına yapıştım." sakın senii dövdüğümüzü söyleme söylersen seni öldürürüm tamam mı yeminle öldürürüm onu sertçe yere ittim ve yağmurla koşmaya başladık son hız koşuyorduk.
flashback sonu........................
Bir zamanlar gerçekten çok mutluyduk hemde çok mutluyduk. Kardeşimdi o benim ta ki o olaya kadar
flashback.........
Parmak kaldırdım dersteydik ve çok sıkıcıydı bıkmıştım anlatabiliyor muyum "efendim Duru"
ofondommuş ha en nefret etiğim hocamsın olum sen " hocam tuvaletee gidebilirmiyim. " şimdi hayır derse yapıştıracağım yüzüne beşlik. " Tamam Duru çabuk gel. " sanki yatıya kalacağım " Peki hocam." Yerimden hızlıca kalkıp hızlı adımlarla sınıftan çıktım derin bir nefes aldım. İçimde kötü bir his vardı genellikle bu histen sonra genellikle üzülmekten kötü oluyordum.Adımlarımı hızlandırdım. Kızlar tuvaletinin kapısında durdum. Yavaş bir şekilde içeriye girerken kapı kolunun gıcırdaması beni ürpertirken adımlarıma devam ettim kapılara tıklatmaya başladım hepsi boştu bu durum beni korkuturken tuvaletin kapısını kilitledim. seri hareketlerle kabine girerken kabinin kapısını kilitledim biraz parayonaktım galiba ama korkuyordum kabinde tuvaletler klozet eğilmeliydi . En nefret ettiğim tür.Dersin geçmesini beklerken zaman geçmiyordu galiba.beklemeye devam ederken tuvalette bir anda kilit sesi kulağımda çınlarken sessizce titredim. Kesin bir şey olacaktı . onra bir konuşma sesi geldi tam olarak anlamıyordum. "bak kızım seni seviyorum o sevgilim olan kız varya umrumda değil.tamam mı sadece takılıyorum " bu aman Allahım bu eniştem eniştem !!
---------------
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Hayaller
Teen FictionHer zaman küçük hayaller, kurardım büyük hayaller kurmaya cesaret edemezdim çünkü. Gerçekleşmeyeceğini bildiğim için üzülürdüm. Lise hayatına adım attığımda benim gibi küçük hayalleri olan iki kızla tanıştım. Beraber hayallerimizi birleştirdik ve bi...