KNAT 1

4 0 0
                                    

Dinadama ko ang malamig na simoy ng hangin na nanunuot sa aking balat dito sa rooftop ng school namin.

Back when I was in grade school, Im only wishing for a simple life. Yun bang maging proud lang ang parents ko sa akin masaya na din ako.

But then, now in highschool, I learned that I should also wish for my own happiness. Yung ako talaga ang may gusto at ako talaga ang pumili.

Pero paano kung yung happiness ko naman na 'yun ay may kapalit naman na kalungkutan sa iba?

How can I be happy, when I keep seeing her being lonely?

Oo sabi ko, ngayong high school I learned that I should also wish for my own happiness, but then I also realized that sometimes our happiness can
bleed and kill another person and I can't tolerate that kind of situation.

"Hey, Saf. Nagdarama ka ba? Why are you alone?"agad akong napalingon sa pinanggalingan ng boses. And there I saw him. Standing firmly and proudly. Smirking at me devilishly.

"Bakit Austine? Kailangan ba pag nagdadrama, by group?"pang-aasar kong tugon sa kanya.

I wanna enjoy and feel this moment. 'Cause I think it will be the last.

"So what's the catch? Anong problema natin?" sabi niya habang patuloy ja naglalakad papunta sa direksyon ko.

Hindi ko na sinayang ang pagkakataon at tinignan ko siya. Mulo ulo hanggang paa. Detailed by detailed. Kinabisado ko ang lahat sakanya. Sa kung paano siya gumalaw, kung paano siya maglakad, kung paano niya laging tinatago ang mga kamay niya sa bulsa ng pantalon niya, kung paano siya huminga at kung paano siya tumingin.

"Hey Seraphina Amara Walters baka matunaw naman ako sa titig mong 'yan?" mapangloko niyang sabi sa akin. Hindi ko napansin na nakalapit na siya sa akin. Nasa harap ko na siya. Ang lalaking apat na taon ko ng pinapangarap.

"Hey! Stop calling me with my full name pwede ba! At oo ikaw! Matutunaw ka talaga, Austine. Yelo ka diba! Kaya nga ang lamig mo sa akin!" pang-aasar ko sa kanya, I even pointed my finger on his chest.

Agad namang kumunot ang noo niya na parang hindi makapaniwala sa sinabi ko at mukhang alam ko na ang next na mangyayari. And as expected....

"NO, NO, NO AUSTINE MAYNARD SMITH!!!!!!!! Not now! Wag mo kong hahabulin! Matatapilok ako see? Naka heels ako and for pete's sake naka gown ako!!!!"pagmamaka-awa ko at unti unting umaatras dahil sa mabagal na paglapit niya sa akin together with his famous devilish smirk.

"Hahaha! I dont care Saf!!! Anong sabi mo malamig ako dibaaaaaa"and with that nag-umpisa na siyang habulin ako.

"Kyahhhhhhhhhhhhhhh, tama na Austineeeee!!!"Sigaw ko sa kanya at patuloy pa rin kami sa pagtakbo habang parang mga baliw na tumatawa.

God. How I wish I can stay in this moment forever, kung pwede lang Lord.

Hindi ko napansin na nahuli na niya pala ako, mabilis niya akong hinapit sa bewang at inilapit sa kanyang katawan. Nagkatitigan kami. Jusko. I think I almost stop breathing. His eyes. His damn eyes na para akong minemesmerize.

Hanggang sa may narinig kaming kanta mula sa quadrangle. Kahit na nasa roof deck na kami ay rinig na rinig pa rin hanggang dito ang tugtog. Tonight is our prom.

I never dream
'Cause I always thought that dreaming was for kids
Just a childish thing🎶

And with that lumayo ng kaunti sa akin si Austine at sinabing...

"May I dance with the most beautiful girl here in our prom?" saad niya habang nakalahad ng kamay na nagbigay ng goosebumps sa akin. Shitttttt is this really happening?! I felt like dreaming!!

And I could swear
Love is just a game that children play
And no more than a game🎶

Parang may sariling pag-iisip ang mga kamay ko ng mapagtanto kong naibigay ko na iyo sa kanya.

Inilagay niya ang isang kamay ko sa balikat niya at ang isa naman ay sa bewang niya at saka inilagay parehas ang dalawa niyang kamay sa waist ko na para bang niyayakap ako.

Agad na uminit ang pisngi ko sa ginawa niyang iyon.

Till I met you
I never knew what love was
Till I met you
This feeling seems to grow more everyday
I love you more each day🎶

We slowly sway, sinasabayan ang kanta. We're just looking with each other's eyes at walang sinasabi.

How many times did I wish that if I could just stay at this moment right beside him forever?

I believe you
I believe in every word that you say
I love you all the way
Now I could swear
Love is not a game that children play
So tell me that you'll stay🎼

"Saf I need to tell you something." pambabasag niya sa nakabibinging katahimikan, habang patuloy pa rin kami sa pagsasayaw.

"W-hat is it, Austin? " may halong kabang tanong ko.

Till I met you
I never knew what love was
Till I met you
This feeling seems to grow more everyday
I love you more each day🎶

Matagal kaming nanahimik, tinitignan ko lamang siya habang naghihintay ng sagot niya. Oh please, sana mali ang iniisip ko. Please, no Austin don't say that.

You and I should be together
Can't you see
Can't you see🎼

"Seraphina Amara Walters. Im sorry for harsh, numb, and cold-hearted on you these past years. Im sorry if I let my pride and ego swallow the whole me. Im sorry for ignoring you, treating like a shit, and like you're nothing on me. Im sorry Saph, but Saph..." titig na titig siya sa akin habang sinasabi ang mga salitang yan shit! Hindi ko na maiwasang maluha.

May isang butil ng luha na pumatak mula sa akin mata, at agad naman niyang pinunasan iyon gamit ang daliri niya. Lord. No. Please No.

Till I met you
I never knew what love was
Till I met you
This feeling seems to grow more everyday
I love you more each day🎶

"I love you, Saf" tila gumuho ang mundo ko sa sinabi niya. Naaalala ko ang sinabi sa akin ni Bruh.
If you don't know how to sacrifice then, you don't know how to love. 'Yan.

" No Austine, you can't love me" matigas kong sagot sa kanya. That was my brain's decision but my heart says different. But I should not follow it. I will not follow it.

Till I met you
Oh, I never knew what love was
Till I met you
This feeling seems to grow more everyday🎶

"What are you talking about Saf? You're kidding right" hindi makapaniwalang saad niya at agad siyang napabitaw sa pagkakahawak sa akin.

" No Austine. It was not a joke. You can't love me. It was just all a bet. " tugon ko sa kanya mamamasa masa na ang mata ko pero pinigilan kong umiyak. No. I can't cry in front of him.

Napansin ko rin ang ang pagkintab ng kanyang mata tanda ng pag-iyak.

Hindi ko kayang makita siyang umiiyak kaya agad na akong lumayo at tumakbo mula sa kinatatayuan niya.

I love you more each day🎼

Pagtatapos ng kanta, parang pagtatapos ng kaligayahan ko.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 27, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Kapag natuto ang tangaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon