THIS STORY AY PAGMAMAY ARI NG MADEMOISELLE
PROLOGE: what if ikaw dapat ang mamatay then nag sacrifice ang taong mahal mo pata lang ikaw ang mabuhay at sya ang mamatay???
"babe paano kung mawala ako dahil sa sakit ko??"
"babe wag ka ngang magsalita ng ganyan hindi ka pa mawawala, hindi mo pa ako iiwan"
masakit mang isipin na mawawala na ako at iiwan ko na sya
may sakit kasi ako sa puso, at sabi ng doctor hindi na daw ako mag tatagal, masakit mang-isipin pero iiwan ko na sya, ang taong mahal ko T_____T
"Josh naman alam mong hindi na ako magtatagal"
"bakit kasi ayaw mo pang mag pagpaopera?
"at para san pa hah?...at wala rin namang magdodonate ng puso para sakin.....at sinong gagawa non?"
"ako"
"josh...naman ayokong mangyari yon kaya please hayaan mo nalang ako"
iniwan ko syang nakayuko dun sa may bench....ayoko syang ang mag donate para sakin
AUTHOR'S POINT OF VIEW
habang dumadaan ang mga araw nang hihina na si hazel dahil sa kanyang sakit... pinipilit man syang mag paopera ng kanyang boyfriend nag pupumilit parin ito na wag nang ituloy kahit ang kanyang mga magulang na ang nag sasbi nito sa kanya, ang lagi lang nyang sinasabi "nagsasayang lang tayo ng panahon para dyan mamamatay na rin naman ako"
isang araw sa kanyang kwarto bumangon sya para kumuha sana ng inumin nya pero bigla syang napahinto dahil biglang sumaikt ang kanyang dibdib sa kadahilanan kaay nahirapan na syang makatayo, sinubukan nyang hanapin ang kanyang inhaler pero nabigo sya sa bag hahanap nito
kaya biglang na syang natumba .... may naring nalang syang yabag ng mag paa papalapit sa kanya na "anak...anong nangyari sayo" pagkatapos noong narinig nya nayun
nagising nalang sya na nasa hospital na sya .....
hazel's POV
nagising nalang ako na nasa kulay puti na lugar ako at may naririnig akong tunog ng parang mashine teet teet teet ...
nilibot ko ang mga mata ko at nakita kong nakahiga si mama sa braso ko ...
"anak gising ka na pala ... may masakt ba sayo ? gusto mo tumawag ako ng doctor ?..."
tatayo na sana si mama pero hinawakan ko ang kay nya, para hindi na nya tawagin ang doctor .. okay nanaman ako ehh ...
"ma okay na po ako ... wag na po kayong mag alala sakin, wala naman pong masakit sakin..."
"sigurado ka anak ??"
"opo ma, wag na po kayong mag alala"
ngumiti naman sakin si mama and i smile her back
"anak mabubuhay ka na ng matagal.."
"hah?... ano pong ibig nyong sabhihin ?"
"anak... may nag donate na ng puso para sayo"
hindi ko magets si mama, ayaw agad mag sink-in sa utak ko yung sinasabi sakin ni mama
"sino naman ang nag donate sakin ng puso...?"
hindi nag salita si mama
sinubukan kong tanungin si papa at ate
"papa... sino naman po ang nad donate para sakin...?"
