Leef je nog ?

~1~

Het is nu 2 jaar geleden, 2 jaar geleden na dat haar vader was overleden. Jana loopt samen met haar moeder over de begrafenis, en daar ziet ze een steen met haar vaders naam er op. Ze snikt. 2 jaar geleden op een dinsdag was haar moeder ontslagen. Ze had gezegd dat het niet uitmaakten en dat we nu allemaal leuke dingen konden doen. Het werd ook een leuke moeder dochter middag. Met allemaal spelletjes en een high-thee. Alleen toen na het avond eten, stond er opeens politie voor de deur. Jana had een raar gevoel in haar buik, ze leek wel een beetje nerveus voor die aardig uitziende politieman. Haar moeder liep naar de deur en praatte daar wel 10 minuten lang met de politieman. Toen ze klaar waren hoorde Jana de deur dicht klappen. Haar moeder stond in de deur opening ze zag Jana zitten er rolden tranen over haar wang. Jana vroeg wat er aan de hand was, naar een paar minuten elkaar hebben aangestaard zij haar moeder een beetje ongelovig:'Je vader is dood. Hij is aangereden door een andere auto'. Jana weet nog dat ze toen de hele nacht gehuild hebben. Maar nu 2 jaar later weer op de begrafenis ze loopt door de andere stenen door tot dat ze bij de plek waar haar vader ligt komt. Ze moet weer huilen ze fluisterd: 'pap ik mis je zo'. Haar moeder begint ook weer te huilen, en daar staan ze dan huilend voor een steen. Jana voelt haar lijf moe worden, ze gaat zitten. Even aan iets anders denken. Dat lukt niet ze ziet de hele tijd haar vader voor zich, maar dan hoort ze zijn stem. Ze springt op en zegt : 'Mama hoorde je dat ook'. 'Wat?' Ik hoorde papa's stem! Mam hij leeft nog, en ze begint wanhopig te graven. Jana! Jana schrikt haar moeder kijkt boos ' Jana je vader leeft niet meer hij is 2 jaar geleden overleden in een auto ongeluk, kom we gaan naar huis de schoonmaakster komt zo langs. Onee denkt Jana. De schoonmaakster is een heel gemeen en doet al tijd als of zij de baas is, snel zegt ze dat ze naar Maartje gaat haar beste vriendin. Als haar moeder uit het zicht loopt ze snel terug naar de begraaf plaats, ze rent door de stenen heen en daar staat ze voor het graf van haar vader. Ze gaat weer op haar knieën zitten met haar hoofd gebogen naar de grond. Ze luisterde maar hoort niks na ongeveer 20 minuten zitten luisteren wilt ze opgeven, maar dan hoort ze het weer! Ze laat zich op grond vallen, alleen gemompel maar duidelijk gemompel van haar vader.