"ကြၽန္ေတာ္ေျပာထားတာ လိုက္ေလ်ာေပးမွာလား"
ပန္းအိုးတင္ထားတဲ့ မွန္စားပြဲေပၚ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဟန္ပါပါ တင္ရင္းေမးလိုက္တယ္...
"မလိုက္ေလ်ာေပးရင္ေရာ...ဘာလုပ္မွာလဲ."
မေခသူပီပီ sehun က မေခ်ၾကည့္နဲ႔ Suhoကို ျပန္ေခ်ပလိုက္တယ္..
"ရပါတယ္...ကြၽန္ေတာ္ ဖိနပ္ေတြကိုေတာ့ မစီးေပးႏိုင္ဘူး.ဒါေပမယ့္ ဖန္တီးထားတဲ့ Stalar Do ရဲ႕ ဖိနပ္ေပၚထားတဲ့ ခံစားမႈ ကို သူနဲ႔ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္...ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ကိုရီးယား ကိုျပန္လာတာ Stalar ကို ျမင္ဘူးခ်င္လို႔ေလ. သူမကနာမည္ဘဲႀကီးတာ ဘယ္သူမွမျမင္ဘူးဖူးေလ.တဂယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို stalar ကိုယ္တိုင္စီးေပးရင္ ေၾကာ္ျငာခ တစ္ဝက္ေလ်ာ့ေပးပါ့မယ္.."
"ေကာင္းၿပီေလ..ခင္ဗ်ားက ဒီေလာက္ ျဖစ္ေနမွေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လိုက္ေလ်ာေပးရမွာေပါ့.....ေၾကာ္ျငာခတစ္ဝက္ေနာ္.."
ႏႈတ္ခမ္း ကိုတြန္႔ရံုမ်ွျပံဳးျပရင္ Sehunစကားကို တုန္႔ျပန္လိုက္တယ္....
🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚🐚
"Kyung soo.Kyung Soo...Kyung Soo....."
နာမည္ကို ေရဆာသလို အခါခါေခၚလာတဲ့ေမာင္ေၾကာင့္ က်မေျပာေနတဲ့ဖုန္းေလးပင္ လြတ္က်သြားတယ္....
"Waeyo ေမာင္..ဘယ္နားထိခိုက္မိလို႔လဲ.ဘာျဖစ္လာတာလဲ..."
"$ပိုလုပ္မေနနဲ႔ မနက္ျဖန္က စၿပီး မင္း ကုမၸဏီ မွာအလုပ္ဝင္ရမယ္..ျပင္ဆင္ထား.."
"ဘာလို႔လဲေမာင္...Sooဒီအတိုင္းေလးဘဲ ဒီဇိုင္းေလး ေတြဆြဲေပးလို့္မရဘူးလား.."
"စကားေၾကာမ႐ွည္နဲ႔ Kyung Soo .မနက္ျဖန္ 10နာရီခြဲ ကုမၸဏီ ကို ဖိနပ္ဒီဇိုင္းနာ Stalar Doဆိုတဲ့ ဂုဏ္နဲ႔ညီေအာင္ဝတ္ခဲ့.."
."arryasaw "
"ငါနားေတာ့မယ္...ဝင္မလာနဲ႔ဦး.."
"ညစာေရာ...ေမာင္.."
"မင္းမ်က္ႏွာျမင္လိုက္ရတည္းက ရင္ျပည့္ေနတာ Kyung Soo.ၿပီးေတာ့... မင္းငါ့ကို ေမာင္ ေမာင္လို႔မေခၚနဲ႔ မင္းက ေမာင္လို႔တခါေခၚတိုင္း Liliအေပၚ အျပစ္ခံစားေနရတယ္..."(liliက hunကို ေမာင္လို႔ေခၚခဲ့လို႔ပါေနာ္)
ေလွကားေပၚကို တတ္သြားတဲ့ ေမာင့္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ရင္း.....
