Aurora

Chapter 1: The Image

Nagising ako sa kalagitnaan ng gabi.
Tumingin ako sa paligid at namalayan kong nasa kuwarto pala ako ng classmate kong si George.
Nakita ko siyang natutulog ng mahimbing na para bang mahirap gisingin. Pero sinubukan kong gisingin siya.

"Ang ingay mo matulog, pre." Nagulat ako nang bigla siyang magsalita.
"Kung anu-ano pang pinagsasabi mo, di tuloy ako makatulog.",tuloy niya

E akala ko nga, mantika ka kung matulog.

Tumalikod siya sa akin at patuloy parin sa pang-iinis.

"Sabi mo pa nga, 'Dianne!',
Tapos may kasunod pang, 'Ano bang kailangan niyo!!
Ako nalang ang patayin niyo!',....Bwahahaha!"

Tinadyakan ko sya sa mukha dahil sa inis ko.
"Tumigil ka nga. Matulog ka na lang. May pasok pa tayo bukas."

Nang bumalik ako sa kinahihigaan ko, naalala ko si Dianne. Maaga siyang nawala dahil sa isang bagay na hindi ko alam.
Saka pangalawang beses na itong panaginip kong ganito.
Habang ngayon hindi ko parin makalimutan ang mga words na yun,;
"Hindi naman siguro masama kung sasabihin ko sa'yo, hindi ba?"

Kinabukasan:

"George, anong oras na ba?"

"Hahaha,-"

"Anong tinatawa-tawa mo?"

"Ay naku, Jake. Malapit lang tayo sa school."

Naglalakad kami ngayon papuntang school.
Obvious namang malapit kami dahil halos katabi lang ng bahay nila George, ang kaso, malaki ang school., pero......

"Alam mo, pareng Jake, hindi naman kailangan ang pag-aalala sa project natin ngayon. The problem is, kung ano ang result. Tama?"

Tama naman.

"Hala, hindi sumagot?"tuloy nya."Bahala ka nga"

~~~~

Habang nasa corridor kami, nakabangga ko si Trisha.

"Oh, sorry." Tugon ko.

Ngunit hindi niya ako pinansin at umalis na parang hindi niya ako nakita.

"Uhh, snob ka pre. Wala ka pala e."

Tumuloy ako sa paglalakad samantalang nanatiling nagda-drama ang baliw na George.(peace tayo, pre. Iba mode ko dyan)

"A...ah..t-teka..a, maghintay ka hoy." Sabi ni George.

"Tumigil kana lang. Ayaw ko nang maalala yun."

"Yung nag-away kayo dahil-"

"WOULD YOU, PLEASE...! Shut.....up...?"

"Oo na nga. Chill ka lang".

Nang pasok ng classroom, hindi ko na kasama si George. Baka. Nagtagpo.
Walang na ako pake, alam naman niya siguro yun.

Pero alam kong hanggang sabi lang ako. Pinuntahan ko siya at nakitang nakaupo kasama si Trisha.
Kaya't di ako tumuloy. Ngunit nung naisipan kong bumalik, narinig ko silang nag-usap.

"Baka naman may dahilan siya roon. At saka-"natigil si George sa pagsasalita nang tumayo si Trisha.

"Marami pa pala akong gagawin. Sorry nakalimutan ko. Sige." Mabilis siyang umalis dahil sa nakita niya ako.