BÖLÜM-1

24 3 1
                                    

Bitmek bilmeyen bir aşktı bizimkisi.herkes imrenerek bakardı bize.ben ise ona aşkla bakardım istediğimiz aşkı birbirimizde bulmuştuk.daha dün gibi hatırlıyorum o ölmeden önce ona bakışlarımı.ve derdim ona

-aşık olabilirmiyim başkasına

-sen bilirsin.derdi hep bana o güzel sesiyle

Şimdi öyle çok özlüyorum ki.onun bana bakıp"sen bilirsin"demesini.

**********
"bu soğukta dışarı çıkmak.ne kadar zekisin be umut.helal olsun sana"yolda kendi kendime konuşarak yürüyordum.çok soğuktu aylardan şubat günlerden 14.onla tanışmıştım o güzel ve soğuk günde.

Tam köşeyi dönecekken bir kıza sataşmakta olan iki kişi gördüm.adımlarımı hızlandırdım onlara bir iki metre kala"bırakın lan kızı"diye bağırdım.gerizekalı ben bu soğukta iyi bir dayağını yede ozaman akıllanırsın.adamlar üzerime doğru yürüdüler.biri bıçak çekti diğeri ise muştayla girdi bana en sevmediğim şey aslında korkak herifler.montumu çıkarttım ve ilk hamleyi yapmalarını bekledim.ve sonunda ilk hamle geldi.elinde bıçak olan bana doğru bıçağını salladı.tek hamleyle bıçağı elinden alıp uzağa attım sonra onu bir güzel sert yumruklarımla buluşturdum.sıra diğerinde ama bir dakika kız gitmişti.neyse ben şunu halledimde.bana muştayla rastgele yumruklar sallıyordu son yumruğunda eğildim ve ayağına bir tekme patlattım adam yerde"evet işte böyle şampiyon.demek bitmemişim daha"ikisini hallettikten sonra"sizi bir daha buralarda görmicem.anlaştıkmı"dedim

Onlarda"p...peki bi...bir daha gelmeyiz abi"deyip uzaklaştılar

Ben ise etrafıma bakıp o kızı arıyordum.sonra köşede bir süliiet gördüm çıktı ve bana"teşekkür ederim.ben ece"dedi o an sanki nefesim durdu yani kalbim durdu.demek istedim.imkansız denecek kadar güzeldi bu kız.mavi gözleri ve kızıl saçlarıyla efsanaydi abi ya."m...mem...memnun oldum.bende umutt"dedim saçmalayarak derin bir iç çektim ve kıza tam bir salak gibi"çooook güzelsiiin hemde çook"dedim

Eceydi galiba evet evet eceydi.biraz utandı ama kzıl saçları ve mavi gözleri beni hapsetmişti Allahım ya bu kız çok güzellll.

"Şeyy ben...benim gitmem gerek.annem bekliyorda evde."dedi

Bende"tabi tabi anneyi bekletmek olmaz."

"Peki görüşürüz umut"dedi o güzel sesiyle.

Yavaş yavaş eve giderken ben onun arkasından ona bakakalmıştım.birden titredim ve o an montumun olmadığının farkettim.hemen montu giyip eve doğru yürümeye başladım aklım hala ecedeydi.müthiş bir güzelliği vardı.eve vardığımda abim"nerde kaldın be umut.acıkmaya başladım"

Olamaz ekmek almayı unuttum.hay aklıma tükürim ya.abim öldürecek beni kesin

"Şeyy abi ben..."

"Almadın değilmi" kaşlarını çatıp bana bakıp

"Abi gerçekte şey oldu.bir kıza iki kişi sataşıyodu ben de kurtardım ama unuttum almayı"

"İyi iyi ben aldım.yine unutursun biliyodum.kız güzelmiydi lan bari ha"

"Evet hemde çom güzeldi abi onun gibisini daha önce görmedim"

Abim bıyık altından gülerek yemek yiyodu sonra bana dönerek"umut hadi yat uyu yarın ben işe sen okula gidicen"dedi

"Peki abi.şu ödevide bitirdikten sonra uyurum"

Yemeği bitirip masayı topladıktan sonra ödevin başına geçtim.yapmaya başladım.ödevi bitirdikten sonra yatağa geçip uyudum.ama uyuyamıyordum hep onu düşünüyordum.ece ya ismi de çok güzeldi.onu düşünerek ıyuya kalmıştım.
Bir daha görebilcekmiydim acaba ECEYİ

BU BENİM İLK KİTABIM UMARIM BEĞENİRSİNİZ VE YORUM ATARSINIZ

İYİ OKUMALARRRR

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 04, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SEN BİLİRSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin