ANG CRUSH KO

9 2 2
                                    

#1: Ang  Crush Ko.

Comment After you read this.
Thanks.

*****

Ako si  Alyana Kein  Dizon. I'm 15 years old. Isa  akong bata na kung tawagin nila  ay  Rich Kid. Pero  Care ko ba? Inggit ba  sila?. Hindi ako masama. Ayoko lang nang  inuulit pa. Obvious naman na diba' tapos sasabihin pa?

Well, hindi  ako sikat sa  university na pinapasukan ko. Hindi ako palakaibigan. Ang  totoo  nga  'niyan  'eh wala akong kaibigan. Loner ako. Isang  malaking L.O.N.E.R.

PERO, paki ko? Hindi ko sila kailangan dahil Alam kong nanjan taong  nagpapasaya saakin. Siya si  Aldrin, Pogi  siya at habulin nang  mga  Babae. Cool kasi  siya tignan. Kahit sa  malapitan at malayuan ang  pogi  niya  talaga. Crush ko kasi  si  Aldrin. Kaklase ko 'rin  siya mula  elem hanggang ngayun. Ewan ko Tadhana kami  para sa  isa't  isa.

"KYAAAAAA" NAPATAYO ako dahil may kung anong bagay ang dumikit sa batok ko, anlambot 'nung  bagay na yun. At parang  may kuryenteng bumalot sa  buong pagkatao ko.

"Sorry, nagulat ba kita,?" Hindi agad ako makagalaw sa  kinatatayuan ko. Nanginginig din yung dalawa kong  tuhod, na anytime babagsak na ako. Hindi ako makapaniwala na makikita ko siya nang  malapitan.

"Okay kalang? Bakit? Namumula ka?" Tanonh Niya.

"Aldrin?" Yan  lang yung inilabas nang  bibig ko. Bwiset Hindi ko kaya  ito. Si.....si....Crush

---
Nagising nalang  ako na may tumitingin saakin. Hindi nga  ako nagkamali may tumitingin nga  saakin. Nang  maaninagan ko na kug sino yung nakatingin saakin. Bumilis ang  tibok nang pusoko. Bumangon agad ako nang mabilis. Tinignan ko ang  paligid. Sinampal ang pisngi ko at baka  nananaginip lang ako. "Ouch' bulong Ko. Hindi ako nananaginip. Nasa  likod kami  nang school kung saan  walang pumupuntang mga  estudyante.

" bakit ako nandito?" Tanong ko.

"Nahimatay ka  kasi, hindi  ko Alam kung paano  kita dadalhin sa  clinic." Sabi niya  mukhang kinukuyog nanaman siya nang mga fangirl niya.

"Ah, teka! Bakit....." Naalala ko nanaman bigla yung nangyari kaganina. "Bakit. Nandito ka?" Tanong ko.

"Hnahabol kasi  ako...---"

Pinutol ko na yung sasabihin niya.

"Kasi  hinabol ka  nang mga fangirl mo, Ewan ko ba  sa  mga 'yun kung bakit ka  nila  hinahabol. Hindi kanaman pogi" bwiset ano  'tong mga pinagsasabi ko. Gruuuj. Bwiset. Bitter ba  ako Kapag kaharap ko si Crush?

Nakita kong  nalungkot yung mga mata niya? Hala? Bakit?

"Ah, ! Grabi  Ka naman" pinipilit niyang ngumiti. Kahit nalulungkot soya.

"Hala, sorry! Hindi totoo  yun. Ang totoo  niyan , pogi  Ka. Antangos nang ilong mo . Maputi Ka. Tapos crush--"

"Crush? " Gulat na tanong Niya.

"Crush? Wala ah, wala akong sinasabing crush kiya, wag kang  ano." Depensa ko.

"Wala naman akong sinabing crush mo ako eh" pagkasabi niyang iyun. Ramdam kong  namula ang  mga pisngi ko. Syetttt.

*riiiiiiiiiiing*

Salamat sa bell.

Buti  at may bell, na naimbento. Kung wala. Hindi ko na alam  bang gagawin ko. Nakakahiya. Kay crush pa talaga. Kainis kasi  eh. Hind ko tuloy  kayang lumapit kay  crush. Paano kasi  ako yung ina-sign ni  ma'm na ibigay ang  mga paper na pinag test namin.

Eto  na, Kay Crush na. Aldrin James Manjuro. Shet  ito na 'yun. Mukha akong tanga na hindi  mapakali na naglalakad papunta Kay crush. Buti  wala siyang katabi at busy ang  mga kaklasmeyt namin sa mga kalandian Nila.

Nakapikit akong ibinigay Kay Aldrin yung papel Niya.

"Ba't naka  ganyan Ka?" Naimulat ko yung Right eye ko.  "Wag mong sabihin na nahihiya Ka saakin?" Naimulat ko yung isa  ko pang mata at inilagay yung buhok ko sa  tenga ko. Pero  bumaba uli kaya  inilagay ko uli sa  tenga ko kaso bumaba uli. Hanggang sa  sinabunutan ko na ang  sarili ko.

"Ouch!" Pagiinarye ko. Ansakit ko pala  manabunot.

"Haahahaha" tinignan ko si crush "Hindi kasi dapat ganyan" tinignan Ko siya at papalapit na saakin. Inilagay niya  yung buhok ko sa  tainga ko. At tagumpay nagawa Niya. Yung oras  na ginawa niya  yun. Parang isang  bolang nag bounce yung puso ko. Ang  bilis nang tibok. Parang sasabog. Slow motion pa mga , teh. Nakatitig naman siya saakin ngayun. Naramdaman ko nanaman yung init mula sa  pisngi ko. Omay. Namumula na ang  pisngi ko. Nakakakilig.

"Kung kikiligin ka , mamaya na. Yung bilis  nang tibok nang puso mo  parang wala nang bukas. Nag blush Ka pa. Isa  lang ibig  sabihin niyan." Napaisip ako sa  susunod na sasabihin niya  pero  pinutol ko na iyun.

"Oops! Nagkakamali Ka. Hindi ako in love sayo assuming ka  nanaman" depensa ko kaagad

"Wala naman akong sinabing in love Ka ah?" Parang anytime gusto ko nang lumubog sa  lupa  dahil felling ko nakakahiya na.

"Ah.." Nautal pa ako kainis.

"Pumunta Ka sa  likod nang school after the class. At aalamin natin  kung bakit ambilis nang tibok nang puso mo  at nag blush Ka." Pagkasabi niyang iyun. Ay  pumunta na siya sa  labas nang room.
Hindi agad ako nakaimik. Kabado bente lang ako. Hindi ko maintindihan lahat nang mga sinabi Niya. Nakatanga lang ako dito at Hindi alam  ang  gagawin.

END....

******

HI, GUYS,,  BITIN BA KAYO. HAHAHAHA. AKO DIN. SA FINALE NIYO NA MALALAMAN ANG ENDING NITO. HEHEHEHE. COMMENT GUYS NAINIS BA KAYO? HHAAHAHAHAA. SORRY, MAY KAILANGAN KASI AKONG GAWIN. HAHAHAHA.

ABANGAN ANG SUSUNOD NA STORYA.

Break up
...coming soon.

ANG CRUSH KOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon