Peterpen Of A Boy

​ေကာင္​​ေလးရဲ႕ Peterpen

" ​ေ႐ွ႕နား​ေလးတင္​..ဟိုမွာ..လိုက္​....လိုက္​"

ညဘက္​တိတ္​ဆိတ္​မႉကိုၿဖိဳခြဲရင္​း ​ေအာ္​ဟစ္​သံတုိ႔
ဆူညံ့သြား​ေလသည္​။ အ​ေ႐ွ႕အ​ေဝးတ​ေနရာမွ
​ေကာင္​​ေလးက အသည္​းအသန္​​ေျပး​ေလသည္​။
​ေနာက္​မွ လူ ငါး​ေယာက္ခန့္ရွ္ိေ​​​သာ လူအုပ္​ႀကီးက ညာသံ​ေပး၍​ေနာက္​ကအသည္​းအသန္​ လိုက္​​ေလ သည္​။ ၾကည္​့ရတာက​ေတာ့ ျမင္​ကြင္​းက လံုးဝ မလိုက္​ဖက္​ ။

" မိလို႔က​ေတာ့..မင္​း..​ေသၿပီသာမွတ္​..."

" လိုက္​ကြာ..."

အ​ေမွာင္​တ​ေနရာအ​ေရာက္​မွာ​ေတာ့ အ​ေျခအ​ေနကို
အခြင္​့​ေကာင္​းယူၿပီး ​ေဂြ႔ခ်ိဳးတံတိုင္​းနားမွာ ဝင္​ပုန္​း
လိုက္​သည္​။ ​ေမာဟိုက္​​ေန​ေသာ​ေၾကာင္​့ အသက္​႐ွဴသံ
​ေတြပင္​ မမွန္​​ေတာ့ ။ နိမ္​့လိုက္​ျမင္​့လိုက္​ျဖစ္​​ေန​ေသာ
ရင္​အစံုက ​ေအာက္​ဆီဂ်င္​မလံု​ေလာက္​​ေသးသည္​ကို
ျပသ​ေလသည္​။ ​ေလကိုအသည္​းအသန္​႐ႈမိရင္​း
ပတ္​ဝန္​းက်င္​အ​ေျဖအ​ေနကို လွမ္​းအကဲခတ္​လိုက္​
မိသည္​။

" ဘယ္​​ေရာက္​သြားလဲ.."

" ဟိုဘက္​​ေျပးသြားတာထင္​တယ္​.."

" လိုက္​ကြာ.."

တျဖည္​းျဖည္​း​ေျခသံ​ေတြ ​ေဝးကြာသြားမွပင္​ ​ေလပူ
တို႔ကိုမႈတ္​ထုတ္​လိုုက္​ကာ ပြ​ေယာင္​း​ေန​ေသာ ဆံပင္​
ညိဳတို႔ကို လက္​ျဖင္​့ခပ္​ၾကမ္​းၾကမ္​းဖြလိုက္​သည္​။
ဒီညအဖို႔ ထိုClubကို ျပန္​သြား​ဖို႔မျဖစ္​​ေတာ့။
သူ႔ကို အခုလိုလိုက္​​ေနတာကလည္​း ပထမဆံုးအခ်ိန္​
မဟုတ္​​ေတာ့​ေပ ။

" အဟက္​.."

ခပ္​ရဲြ႔ရဲြ႔အ​ေနအထားျဖင္​့ တစ္​ခ်က္​ရယ္​လိုက္​ရင္​း
ပုန္​း​ေနရာမွ ထလိုက္​သည္​။ ၿပီးမွထိုလူ​ေတြသြားသည္​့
အရပ္​ႏွင္​့ဆန္​႔က်င္​ဘက္​ကိုသာ သြားဖို႔​ေရြ႔လိုက္​သည္​။
မိလို႔က​ေတာ့ ​ေနာက္​တစ္​ႀကိမ္​ ရဲစခန္​း​ေရာက္​ဦးမွာပဲ။
ရဲစခန္​း​ေ႐ာက္​မွာထက္​ ထိုလူ​ေတြလက္​ထဲမွာ အရင္​
​ေသမလားပင္​ မသိ။ သူ႔လို လူတစ္​​ေယာက္​အတြက္​
က​ေတာ့ ရဲစခန္​းႏွင္​့ သူငယ္​ခ်င္​းပင္​ျဖစ္​​ေနကာ
​ေနရာအစံုတြင္​ ရန္​သူမ်ားစြား​႐ွ္​ိ​ေန​ေလာက္​သည္​။ အာမခံခ်က္​ ထုတ္​​ေပးမည္​့သူမ႐ွိသျဖင္​့ ရဲစခန္​းမွာ
ညအိပ္​ခဲ့ရ​ေသာ ည​ေပါင္​းက မနည္​း ။