15.08.2015
O gün hiç ummuyordum onu görmeyi. Babamın iş yerine gittiğimde hayatımda gördüğüm göreceğim en harika çocuğun o olacağını ummuyordum.
Tasarımladığı kıyafetlerin kalıbını çıkartan o çocuk. Bir an göz göze geldik o an utançtan öldüm. O da utandı galiba çünkü bana fazla uzun bakamamıştı. Babamdan mı yoksa benden mi çekinmişti? Yoksa hayatında biri mi vardı da bana bakmadı?!
O nasıl bir çocuktu , keşke benim olsaydı! diye geçirdim içimden. Sanki marketten şeker alıyorsun salak şey! Keşke benim olsaydı demek de ne oluyor şimdi?!
O giydiği kot şort,neon sarısı nike ayakkabıları , siyah sıfır kollu atletinden çıkan bembeyaz hafif kaslı süt kolları , kemikli yüzü, alnının açıklığı, elmacık kemikleri, o incecik pespembe dudakları... Benim olmalıydı benim!
Kendime kızıyorum ilk defa hayatımda birini bu kadar çok istedim. Aklımı o çocuktan alamıyorum günlük!
Ama içimden bir ses diyordu ki o çocuk senin olacak! Ne tuhaftır ki çocuğu ilk defa görmeme karşın sanki daha evvel onu çok önemli bir yerde görmüşüm gibi hissediyordum nasıl desem gözüm bir yerden ısırıyordu onu! Daha çocuğun adını dahi bilmezken söylediklerime bakın hele!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anılarımdaki Sen Oc (M)
FanfictionSeni anlatacağım Kim Jongdae... Anılarımızı anlatacağım.... İçimde saklı olan herşeyi anlatacağım onlara... Gezdiğimiz yerleri , öpüştüğümüz tenha sokakları , çocuğumuz olan kedimiz Kahve'yi , sevişirken biri görecek gelecek diye duyduğumuz o tatlı...
