Wolven oog

Hoofdstuk 2

Hier boven een foto van Evelin zoals ze er nu uitziet
________________________
Pov Evelin
Ik open voorzichtig mijn ogen. Ik hoor dat in de keuken het eten word klaar gemaakt. Ik zucht vandaag weer een saaie dag alleen al 7 jaar lang.

Schhhhh

Gefrustreed sla ik mijn handen voor mijn oren als het luikje open schuift.
"Stel je niet aan en eet"
Ik pak het stuke brood en het glas water aan. Terwijl ik eet luister ik naar de stemmen die buiten te horen zijn. Best wel vreemd dat ik dat kan horen. De cellen zijn ondergronds en liggen in het bos maar toch kan ik de spelende kinderen in het dorp horen.

Ruw word ik wakker gemaakt door een strap in mijn maag. Hoestend kom ik overeind. "Je moet werken. Vandaag doe je de was" De man trekt mij aan mijn haren overeind. Ik bijt op mijn lip om het niet uit te schreeuwen van de pijn. Hij opent de deur. En duwt me er ruw door heen en dumpt me bij de oude liefe vrouw van het washok.

"Hey liefie" zegt de oude vrouw. "Gaat het wel goed eet eerst maar wat ik heb wat extra's uit de kuiken gestolen"
"Dankewel"

Hier heb je je taken". Ik loop het washok in en begin met de was op te hangen"
Ik luister naar een gesprek in een van de kantoren.

"Wat moeten we met haar we kunnen haar niet vrij laten"
"Ik weet het Hans maar ze zit daar al 7 jaar"

Ik vrons hebben ze het nu over mij.
Ik stop met luisteren. Ik pak een wasmand met was en stop het in de wasmachine. Ik slaak een gil als er iemand opeens een hand in mijn nek legt. Aan zijn geur te ruiken is het een jongen. "Zorg ervoor dat he vancht waker blijft". Sist hij in mijn oor.

___________________________
Hey vote alsjeblieft en geef tips