005-CRAZY LOVE
A/N: I think someone is in pain.. Hmm.. Sige para maiba naman. POV naman niya.^^
Enjoy kiddos!
--
I told her I love her, she just said okay.
Yes, it damn hurts! It damn hurts seeing her happy with someone else.
Seeing her enjoying the company of someone else.
Peroduh?
As if Icare?
Hays. Awtsu! Joke! Erase! Erase!
Ofcourse I care!!!
KAYA NGA MASAKIT DIBA?!!!!
You get me?
3 years ago.
[Flashback]
Gumagawa ako nun ng design para sa project namin sa Bio..
"Diba love mo naman ako?" Tanong niya.
"Huh?" Supladong tanong ko?
"Diba love mo naman ako?" Tanong ulit niya.
"Tsk. Love is such a deep word. Oh e bakit ba???"
"Kasi naman eh! Say it nalang!!!!!" Aba't nagpout pa!
"Eh? Ow YES I LOVE YOU! Will you marry me? Yan masaya kana?!"
"Hala? OA sabi ko say the words I love you lang eh." Angal pa niya.
"Ayaw moyun? May bonus na?"
"Eh adik mo. Hindi naman kasi ganun eh. You have to do this for me, kung hindi papatayin nanaman ako ni Alexandra."
Yeah. She's not asking for what I feel for her. She's just asking me to say those words para tigilan na siya ni Alexandra. Gusto niyang patulan ko na yun. Duh? As if?? Eh masyado na nga yong patay na patay sakin. WELLL....^________~
"Bakit kasi ayaw mo nalang na iconfront ko siya?"
"Kasi! Pag ginawa mo yun mas lalo lang akong pag-iinitan nun?"
"Eh kesa naman yang ginagawa mo. Mali eh."
-____-
"Bakit nanaman ba?"
"I'm inlove with someone else."
O.O
"Ofcourse you are!" Sabi lang nito. Then turned and walk away.
She loves me. I can see it through her eyes. Awtsu. Ang pogi ko kaya! ^V^ Kaso masyado kasi siyang sanay na lagi lang akong nandyan para sakanya. Masyado siyang kalmado. Masyado siyang may tiwala.
Kaso I could not be what she expects me to be.
Hindi ako palaging magiging nandyan. I know how she feels when I left. How miserable. How painful. That was exactly what I felt. Pero kailangan niyang matutunan ang buhay pag wala ako. Kailangan namen maintindihan na ang mundo ay hindi lang nagrerevolve sa ming dalawa.
"Bakit ang daya daya mo?!!" Umiiyak siya habang sinasabi sakin yang mga katagang yan. Ayy mali.. humahagulgol pala.
"Kailangan eh. Cindy, wag ka na umiyak. Babalik din naman ako agad eh."
"Duh? Sinong inuto mo? You'll never come back! You're abandoning me! Ayoko Daniel! Takot ako!"
Eto na nga ba yung sinasabi ko eh. She's afraid. Actually pareho lang kami. Takot kaming mawala sa tabi ng isa't isa kasi alam namen pareho ang feeling ng iniiwan. Pero dapat. Kasi kailangan.
