MAYMUN SURATLI

Sonbahar....çok güzel mevsim ama bu mevsim benim bitişim oldu.Babamın ve tüm ailenin sonu.Girdiğimiz yolculuğun sonu.Benim adım Asena.Ailemle yapacağım bir yolculukla son buldu sevgim.Babam arabayı sürüyordu.Bizimle eğlenceli bir sohbetten sonra o arabayı görmedi.Ve işte benim sonum burada başladı.Gözlerimi açtığımda hastanedeydim.Annem ve babamı sorduğumda ise herkes sustu o an anladım her şeyin bittiğini.Ama hiç bir şey yapmadım ne ağladım ne bağırdım hiç bir şey sadece sustum.Ve hastaneden çıktım evimize gittim.İşte o an başladım ağlamaya bağırmaya tüm hatıralar bir bir gözümün önüne geliyor.Gün boyu dinmedi göz yaşlarım.Neyse üzerinden üç ay geçti ne kadar onları özlesem de annem ve babama karşı olan sözümü tutmam gerek.Annem ve babam benim iyi bir doktor olmamı isterdi hep bende çocukları çok sevdiğim için çocuk doktoru olmaya karar verdim.Ama daha lisedeyim hemde lise birde inanabiliyor musunuz daha yeni liseye geçtim.Şimdi nerede yaşıyorsun dediğinizi duyar gibiyim babamdan kalan bir evim var orada kalıyorum.Veee bugün okulun ilk evet doğru duydunuz bugün okulun ilk günü ve ben çok heyecanlıyım.Acaba ne giysem demicem çünkü okulun forması var zaten.Ben gidip Eda'yı arıyım kendisi beşinci sınıftan beri arkadaşım olur ve kardeşim gibidir bide Zeynep var onla da çok yakınım Eda neyse Zeynep'te aynıdır.Neyse okula ilk günden geç kalmayalım.Ama önce Eda'yı aramalıyım.

- Kanka ben okula doğru gidiyorum seni bekliyim mi yoksa sen gelir misin?

+ Sen ilerle kanka ben gelirim birazdan.

-Geç kalma.

+ Tamam.

Neyse ben gidiyim okula tam ilerliyordum ki

-Ahh!