Berdel

*1*

iyi okumalar;

Mardin...

Doğunun en heybetli şehri...

Doğunun en acımasız şehri...

Doğunun en merhametli şehri...

Mardin..

Gezmesi güzel.

Yaşaması zor şehir.

Mardin...

Erkeğine en adaletli.

Kızına en adaletsiz şehir.

Mardin...

Taşına toprağına kan bulaşmış şehir.

Mardin...

En heybetli Mardin!

Yetmez mi yaşattığın açılar.

Yetmez mi yaşattığın hüzün.

Yetmez mi bu kader... bu töre...

Ne hakkın var beni! Bizi kendi kaderin uğruna, kendi geçmişin uğruna ölüme atman.

Neden Haramdır bu şehirde sevmek?

Asmi'nin ağzından;

Tam 1 hafta vardı hayatıma, mardinime, aileme dönmeme 20 yaşından beri onlardan uzakta kalarak hukuk okudum zor oldu ama güzle oldu.  Mardinde kız çocukları okumaz  ama benim babam benim okumam çok istiyordu ve beni okuttu. Ve ben istanbulu kazanınca biraz mırın kırın etti ama sonra ikna oldu.  Bi anda telefonum çaldı yatakta biraz doğrularak telefonumu actım.

- efendim anne

- kızım yetiş abin rojini kacırmış burada ortalık karıştı çabuk gel

- "nediyosun anne sen"

"kızım cabuk  gel gelince anlatırım"

"tamam anne geliyorum" deyip telefonu kapattım. abim kız kaçırmış benim abim..

Bu nasıl bir aptalıktır ya bunun sonunu bilmiyormu abim  ya ölüm ya berdel bunu nasıl yapar. ALLAHIM sen bize yardım et.

 Hemen telefonumdan mardine en yakın uçak bileti aldım. Bileti aldıktan sonra  hemen valizimi toplamaya başladım.

Her şeyimi aldığıma emin olduktan sonra yurttan çıkıp bir taksiye bindim adam bana sormadan ben "hava limanına"  deyip arkama yaslandım.

 Daha sonra ebruya mardine gittiğime dair haber vermediğimi hatırlayıp hemen kısaca durumu anlatıp mesajı attım. 

2 saat sonra;

Uçaktan inip hemen bi taksiye bindim konağın adresini verip arkama yaslandım. Konağa geldiğimde taksiye ücretini ödeyip konağa doğru ilerledim kapıdaki korumalar hemen kapıyı açtı içeri girdiğimde ilk gözlerime çarpan annem oldu annemin yerde ağladığını gördüğümde hemen yanına gidip çöktüm benimde gözümden yaşlar dökülmeye başlamıştı korkarak anneme sordum "anne Abime bir şey mi oldu" cevap vermedi ama ben tekrar sordum  "anne Abime bir şey mi oldu"

 diye bu sefer biraz bağırdım daha sonra annemden cevap alamayacağımı anlayıp ayağa kaktım gözlerimi etrafta gezdirdim en son Ayşe teyzenin üzerinde durdu hemen ona doğru atak yapıp sordum 

 "Ayşe teyze  abime bir şey olmadı değil mi "

 "hayır kızım abine bir şey olmadı yukarda aşiret toplandı " dedi ben de bunu duyar duymaz üst kata büyük salona doğru koştum 

gidip içeri daldım ve etrafta gözleri dolaştırmaya başladım genelikle 40-45 yaşlarında adamlar vardı ama bir tane genç adam vardı 25 yaşlarında bi Adama benziyodu gözlerim en sonunda babamı bulunca ona doğru gidip "baba abim nerede" diye sordum hemen babam bana bakıp "Asmin dışarı cık" dedi bende sorumu yenden sordum "baba abimin yerini öğrenmeden gitmeyeceğim" dedim babam daha cevap vermeden daha deminki 25 yaşlarında olan adam  

"Ahmet " dedi 

"buyur  azat ağam" dedi köşede duran adamlardan biri 

"asmini baranın yanına götür" 

"peki ağam" dedi  ahmet 

"baba" dedim izin ister gibi babamda kafasını aşağı yukarı salladı . Hızla dışarı çıktım.

"burdan hanımım" dedi ahmet 

"ne yani yukarda mı" dedim 

"evet hanım ama yukarıda 2 adam duruyor o yüzden  avdar ağa söylememiştir"dedi ahmet başımı aşağı yukarı salladım merdivenlerden çıkmaya başladım.odanın oraya geldiğimde gerçektende kapının önünde 2 adam vardı sanki kaçacak odaya girdim hemen ve ağzı burnu dağılmış abimi gördüm abim hemen 

"Asmin burada napıyorsun" dedi bende hemen yanına giderek " Abi suratını kim yaptı" dedim  benim sorumu es gecerek 

"senin burada ne işin var" 

 "burada olmam lazımda ondan"

  "asıl burada olmaman gerek hemen git Asmin"

 "saçmalama Abi nasıl gideyim niye gideyim" 

"gitmen gerek al arabamın anahtarını Diyarbakıra git ordanda uçakla istanbula geç"

ben abime cevap vermeden içeri ahmet  girdi ve  "Baran ağam avdar ağa sizi bekliyor" dedi bende "gidelim"dedim abim elimi tutarak aşa inmeye başladık etrafta kimse yoktu abime dönerek

 "abi annemler nerde" 

"belki ölümümü görmek istemiyorlardır"dedi büyük salona girerken sinirle ona baktım.

"Baran amcanın yanına otur, asmin sende yanıma gel" dedi babam abim yavaşca kullağıma eğilerek "beni unutma bitanem" dedi ve uzaklaştı gidip  amcamın yanına oturdu "asmin gel" dedi babam bende babamın yanına gidip oturdum bir süre oluşan sesizlikten sonra 

"baran için oluşan ölüm kararı kaldırılmıştır" dedi Hasan ağa 

NE? 

Abim ölmeyecekti..

"Gerçekten mi " diyerek abime baktım.

"Ancak baran ve rojin berdel  yapılacak. azad ve asmin berdel için uygun görülmüştür.  

her şey o çümleyle biti berdel!

Berdel!!

Töre yine bi can yakıcak bu sefer bir başkasınıda değil benim canımı yakıcak bu nasıl bir şey  bir  kör düğümün içindeymişim gibiyim.bunları düşünürken abim ayağa kalkarak 

" ben berdel istemiyorum öldürün beni" 

azad ağa ayağa kalkarak "hüküm verildi" 

abim  azad ağaya bakarak  "azad ağam yapma öldür beni" dedi azad ağa ayağa kakarak "avdar ağa yarın hazır olun kızını istemeye geliyoruz" deyip dışarı çıktılar. keşke bende böyle çekip gidebilseydim. 

Multimedya azat ve asmin  

Yeni hikayem umarım beğenirsiniz :D

vote ve yorumlarınızı bekliyorum :)))