Zeze cok mutsuzdu cok ama cok mutsuz boyle gunlerde vazgecemedigi tek sey yastigi ve yorganiydi onlarin en yakin arkadasi oldugu bile soylenebilirdi cunku tek gercek arkadasini kaybetmisti ne yaparsa yapsin yataktan cikmak ve yeni bir gune baslamak istemiyordu perdeleri simsiki kapatmisti
Sanki gun isigini cezalandirmis onun odasina girmesini yasaklamisti eskiden oldugu gibi hemencecik yataktan kalkmasi annesiyle babasini ve anneannesini opup en se digi ogun olan kahvaltisini yapmasi soz konusu bile olamazdi hele ki kahvaltida tadina bayildigi ayva recelini yemek mi bunu kimse ona sormamaliydi
Hicbir sey eskisi gibi degildi oyle olana kadar zeze de farkli olacakti. Kararini vermisti. Anne ve babasinin kapilar ardindaki fisiltilarini duymaktan ondan gizlenen bir seyler oldugunu hissetmekten bikmisti.
Ustelik anneannesinin evden ayrilisi aklindan cikmiyordu zaten istese de unutamazdi ki her sey yalnizca 1 haftada olmustu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
