Tek Umudum Hayal Etmek

Herşeyin Başladığı Gün

              Her zamanki gibi saatin beşinde çalan alarmla uyandım. Kendime gelmek için alarmı uzağa koymuştum. Ama sesi yinede kafamda borazan öttürüyorlarmış gibiydi. Kalkıp suyumdan birkaç yudum içtim. Telefonumu elime aldığımda alarmın hala çaldığını fark ettim. Telefonu açtım ve saatin altı olduğunu gördüm. Tabi ya saatler ileri alınmıştı ve ben çalar saatimi ayarlamamıştım. Hemen kalkıp üzerimi değiştirdim, yüzümü yıkadım, mentollü şekerimi ağzıma attım ve koşarak evden çıktım.

               Kapımın önündeki 1990 model, solmuş kırmızı, çürük ve küçük bir araba vardı. ''Benim güzel arabam''. Hemen arabaya atladım ve gazı kökledim. ''Lanet olsun''. Araba çalışmıyordu. Neden çalışmıyordu? Birkaç dakika arabayı kontrol ettikten sonra umudumu yitirmiş bir şekilde sürücü koltuğuna oturdum. Tam o anda anahtarı kontağa sokmadığım beynime dank etti. kendi halime güldüm ve bu sefer kontağı çevirip gazı kökledim. Yetişeceğimden emindim. Taki saatime bakana kadar. Saat 6:15'ti. On beş dakikada asla iş yerime varamazdım.

                 İş yerime vardığımda patronum bana tip tip bakıyordu. Beni odasına çağırıp azarladıktan sonra hemen işimin başına geçtim. Beni kovmadığı için çok şanslıydım. Aslında bu aralar kovulmam da pek mümkün değildi. Çünkü ne kadar kötü bir gazeteci olsam da ben bir gazeteciydim. Bu aralar gazeteci olmayı hayal eden pek insan yoktu. Aslında ben de mühendis olmak istiyordum ama resim de benim için bir tutkuydu. Bende en mantıklı meslek olarak gazeteciliği seçtim(Tabi bide matematiğim de berbattı.). Hemen işime döndüm. Yani sokaklara.

                   Yaklaşık yarım saat sokakta haber aradıktan sonra ayaklarıma ağrı girdi. Tam vazgeçmek üzereyken yaklaşık yüz metre ilerde bir kavga çıktı. Aslında insanların birbirini kırdığını görmek çok üzücüydü fakat ben paramı bu yoldan kazanıyordum. O tarafa doğru koşmaya başlamıştım. Elli metre kala bir kadına çarptım ve ikimizde yere düştük. Ondan yapmacık bir şekilde özür dilerken aynı zamanda ayağa kalktım ve haberime doğru koşmaya devam ettim.