Never Look Down

Hoofdstuk 13

We klimmen weer naar beneden en we lopen naar de kamers toe. "Welterusten." Zegt Robin. "Slaap lekker." Zeg ik. Ik loop naar binnen en zie Hanna en Lieke al in bed liggen, ze slapen al. Als ik rustig kom aan lopen beweegt Hanna zich. Ik blijf even staan en als ze weer rustig ligt loop ik richting de badkamer. Ik pak een washandje, maak het nat en gooi het in mijn gezicht. Ik kijk in de spiegel en kijk naar mijn mooie ketting. Er hangt een hartje aan met een C erop. Ik pak mijn spullen en zet ze terug in het badkamerkastje.

Ik loop de badkamer uit en stap in mijn bed. Ik blijf nog even naar het plafond staren. Het leek uren te duren voor dat ik nu eindelijk in slaap viel.

"Opstaan!!!" Roept meester Sjors keihard. Ik word langzaam wakker en sta op. Hanna en Lieke zitten nog op het bed. Ik pak mijn toiletzak en ga de badkamer op. Ik kleed me uit en ga in de douche staan. Doe de kraan aan en pak mijn douchgel. Ik zeep me in en spoel het weer af. Als ik klaar ben draai ik de kraan weer dicht en stap de douche uit. Ik pak de handdoek die op de wasbak ligt. Droog me af en kleed me aan. Ik loop naar buiten en zie dat Hanna en Lieke er weer een zooi van hebben gemaakt. "Wat is hier gebeurd?" Vraag ik lachend. Hanna antwoord met een hele grote grijns: "Lieke kon het stapelbed niet af omdat ik het trapje had gejat. Toen is ze naar beneden gevallen." "Het deed wel pijn maar, Hanna moest zo hard lachen dat ik ook moest lachen." Zegt Lieke.

Als we alle drie zijn aangekleed, gaan we de deur uit naar de eetzaal. We gaan aan de tafel zitten en we moeten nog wachten op de rest van de klas.

Iedereen is er en we kunnen beginnen. "Wit of bruine broodje Christie?" Vraagt meester Sjors aan me. "Doe maar een wit broodje." Hij legt het broodje op mijn bord en ik snijd het broodje open. Ik pak de hagelslag en gooi er perongeluk iets te veel op. Ik zet de hagelslag weer terug en begin te eten.

We zijn klaar met eten en we moeten ons verzamelen voor de boerderij. Het namelijk de dag dat we weer naar huis gaan. Als we voor de boerderij staan zie ik tot mijn grote verbazing Jill en Zac die aan het knuffelen zijn. Ik trek me er niets van aan en begin wat te kletsen met Hanna en Lieke.

Beste lezers,
Ik heb besloten om met dit verhaal te stoppen. Het is toch niet het verhaal waar ik echt trots op ben. Lees wel, als je meer wilt lezen van me, Why (tienerfictie en een beetje echt gebeurd) ik hoop dat jullie toch tot hier van dit boek genoten hebben ookal is t niet zo heel lang geworden.
Xx Tess🙂