2 ΖΩΕΣ

Η Γνωριμια

Πολλα αγορια και κοριτσια εχουν ερθει στο παρτυ. Στον κηπο επικρατει φασαρια. Η μουσικη στο τερμα και τα κορμια να χορευουν στο ρυθμο της. Η Λιζα κατεβαινει τις σκαλες και βγαινει στον προαυλιο χωρο. Ολοι οι φιλοι της την υποδεχονται κανοντας πανικο. Αρχιζουν να χορευουν και το φορεμα της κυματιζει.Ξαφνικα πεφτει πανω σε καποιον . Τον κοιταει και του ζηταει ευγενικα συγνωμη. Η καρδια της χτυπαει τοσο δυνατα, σχεδον μπορει να την ακουσει. Χαμογελαει και φευγει. Ακουει πισω της βηματα , γυριζει και τον βλεπει ξανα. Εκεινος της χαμογελα και της λεει" Ειμαι ο Ανδρεας ..." Εκεινη τρεμοντας του απαντα "Εγω ειμαι η Λιζα , χαρηκα..." Τα δυο παιδια δεν μιλουν για πολλη ωρα. Κοιτιονται στα ματια , σε αποσταση αναπνοης ο ενας απο τον αλλον , αλλα χωρις να βγαλουν λεξη. Μετα απο μερικα λεπτα , η Δημητρα φωναζει τη Λιζα. Αποχερετιουνται  λεγοντας μονο "Γεια..." Η Λιζα μιλουσε  πολλη ωρα με τη Δημητρα. Λιγο πριν τη ληξη του παρτυ αρχισε να ψαχνει για τον Ανδρεα. Εκεινος ομως ειχε φυγει. Ρωτησε τη Δημητρα για να μαθει πληροφοριες , αλλα το μονο που καταφερε να μαθει ηταν πως ειναι αδελφος ενος φιλου της και πως δεν τον γνωριζε προσωπικα. Εκεινο το βραδυ η Λιζα δεν εκλεισε ματι. Σκεφτοταν τον Ανδρεα , το πιο ωραιο αγορι που ειχε δει ποτε και πως δεν θα το ξαναεβλεπε. Το ιδιο βραδυ στην αλλη ακρη της πολης ο Ανδρεας σκεφτοταν τη Λιζα . Ηταν τοσο ομορφη, τοσο γλυκια και τα ματια της σαν μικρα διαμαντακια που ελαμπαν στο μαυρο της νυχτας. Εκεινη τη νυχτα ενας μεγαλος ερωτας γεννηθηκε. Ενας ερωτας που ποτε κανεις δεν φανταζοταν οτι θα μπορουσε να φερει την καταστροφη.....
ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ 2 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΑΡΗΣΤΕ 🌟 ΚΑΙ ΓΡΑΨΤΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΧΟΛΙΟ