Küçükken evde yalnız olduğumda şimşekler çakıp yağmur ve rüzgar çıktığında korkup sığındığım şeyler minik yorganım ve ayıcığımdı.
Şu an gece 01.12 ve ben evde yalnız değilim. Hatta yağmur ve rüzgar da yok.
Ama bu ikilinin beni korumasına ihtiyacım var.
Bu sefer korktuğum rüzgar ya da yağmur değil.
Daha kötüsü: BEN
Evet kendimden korkuyorum.
Kendime yapabileceğim şeylerden korkuyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Don't Cry
RandomHayatımdan arta kalanlarla oluşturdum bu kitabı. Bölümler yaklaşık 2015-2016 yıllarına ait. Aklıma geldikçe yeni bölüm yayınlıyorum.
