Pluviophile (n) a lover of rain; someone who finds joy and peace of mind during rainy days.
----X
Sa bawat patak ng ulan, katumbas ng ligaya. Oo, simple lang ang kaligayahan ko. Iyon ang ang pagbuhos ng ulan.
Nandito ako ngayon, sa itaas ng burol. Hindi naman ako babalik dito at maghihintay kundi dahil sa kanya.
Sabi niya kasi, babalikan niya ako at ipapagpatuloy ang pagmamahalan namin.
***
Umaga. Dito nagsisimula ang lahat ng tao na kumilos, natural dahil kapag umaga senyales na gigising ka sa pagtulog, gagayak para sa pagpasok sa trabaho o kaya sa eskwelahan.
Pero para sakin ang umaga ay hudyat ng panibagong pag-asa. Pag-asa na sana dumating siya.
Childhood. Ang sarap maging bata ulit, yung wala kang iniisip kundi maghanap ng kalaro mo, tumawa na parang wala ng bukas. That’s why I understand why Peterpan doesn’t want to grow up.
Kababata. Ang sarap magkaroon niyan. Yung lagi mong kalaro, kakulitan nung ikaw ay musmos pa lamang. Palagi mong kasama.
Somewhere in every childhood there's someone we can't forget. Somewhere in every heart there's a way to come back.
Mahirap tanggapin na nagbago na ang lahat. Masakit isipin na wala na yung taong nakilala mo dati. Yung taong nagpapasaya at nagpapagaan ng loob mo noon ay nagiging dahilan kung bakit ka nalulungkot at nasasaktan ngayon. Kahit anong gawin mo, di mo pa rin maiwasang humiling na sana bumalik ang dati. Na sana bumalik sya.
Nasa playground ako ngayon. May mga batang naglalaro. May napansin ako, isang batang babae at lalaki at tingin ko nag-aaway sila tapos biglang umiyak yung babae. Napangiti ako, ganyan din kami nung una kami nagkakilala. Tinago niya kasi ang favorite kong stuff toy na si My Melody.
Nangako siya, at alam kong tutuparin nya ‘yun kahit ilang taon na ang nakalipas. Iyong pangako na lang iyon ang pinanghahawakan ko ngayon. Bago siya umalis papuntang ibang bansa, umamin ako sa kanya na mahal ko siya at nagulat sa mga salitang lumabas sa kanyang bibig,
‘Mahal din kita Athena. Pangako, babalik ako. Babalik ako para sayo. Hintayin mo ako.’
Pwede bang sabay na maramdaman ng isang tao ang kasiyahan at kalungkutan? Masaya ako na mahal din nya ako, malungkot dahil aalis sya.
Nangungulila ako sa kanya. Gabi gabi iniisip ko kung ano mangyayari pag andito sya sa tabi ko. Gusto kitang puntahan. Gusto kitang makita at mahawakan. Mahal na mahal kita at sana dumating ang panahon na mas mapatunayan ko pa yan sayo.
Ewan ko ba pero ilang taon na ang lumipas, siya parin. Mahirap talagang kalimutan ang unang pag-ibig. Staying in love is never enough. Pero hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon, alam ko sa sarili ko na mahal ko pa din siya. Kahit na hindi ko alam kung ganun din siya sakin.
Wala akong natatanggap na sulat, txt o kahit na ano galing sa kanya simula nung umalis sya. Tanga na kung tanga, pero naghihintay pa din ako kasi nangako siya.
Tumayo ako at tumingin sa kalangitan, Malapit na, malapit ng umulan. Pumunta ako sa ituktok ng burol at hinihintay ang isa-isang pagbagsak ng ulan.
I felt a hot liquid that running in my chicks. I feel like I'm waiting for something that isn't going to happen but I think a part of me will always be waiting. Because he promised.
Another days, weeks, months had been passed, I'm still waiting and wishing cause good things comes to those who waits.
Nandito na naman ako ngayon sa burol, naghihintay parin sa pagbabalik mo. Nahulog na yata ako sa ulan, lagi kasi syang andyan kapag malungkot ako at walang nakakakita saking lumuluha.
I think I will be waiting for sadness to kill me, again.
Cause just like other people wait all week for Friday, all year for summer, all life for happiness.
I waited,
Still waiting,
But you never came,
Cause I have died everyday waiting for you, Rain.
Nang umuwi ako ng bahay may balitang dumating na akala ko ikasasaya ko,
Ikakasal ka na pala, Rain.
And there I felt like the world left me, alone. My heart is taken by you, broken by you, and now it is in pieces because of you.
----X
Iya's Message: I hope you like it! :*
© IyaMii █║▌│█│║▌║││█║▌║
