The Naughty One [One Shot]

The Naughty One [ O n e S h o t ]

//written by: byangpao

AllRightsReserved©2013

Completed: October 3,2013.

x-x-x-x-x-x-x

'Alam mo bang boyfriend nya yung varsity player ng basketball.'

'How flirt! Gash!'

'Maganda pa naman sana si Farrah, malandi lang.'

'Yeah right, sayang siya!'

Dalawang chismosa yan na nasa hallway at dahil chismis, it means, walang KATOTOHANAN. Sa kasamaang palad nga naman, schoolmate ko sila dito sa mamahaling paaralan na to at sa kasamaang palad ulit, may ugali silang pangkalye. For your information nga pala, ako ang pinaguusapan nila na hindi ko alam kung pinaparinig ba sadya talaga nila sakin?

At dahil umagang-umaga ay niririndi nila tenga ko, huminto ako sa tapat nila. And obviously, parehas silang nagulat, pinahalata pa sa mukha.

Hinarap ko sila at tinaasan ng kilay.

"Stalker ko ba kayo?" I asked them in mataray tone. Nagkatinginan naman silang dalawa atsaka tumawa.

Tawang halata mong pantakip lang ng nanginginig nilang tuhod.

"Are you insane? Why would we stalk you? No way in hell!" sabay nilang sagot dalawa.

"Eh kayo, are you insane? Tawa kayo ng tawa. May nakakatawa ba?" napahinto naman agad sila sa pagtawa. "Kung hindi ko kayo stalker, bat nyo ko pinaguusapan? Are you interested about my life? If it'll so, tell me, at ikwekwento ko sa inyo." mukhang nagets naman nila yung sinabi ko.

"Anyway, wag kayo masyadong bibili ng mamahaling damit, para naman hindi kayo nagtitiis jan sa mumurahin nyong ugali." mukhang nainis naman sila sa sinabi ko kaya natahimik sila. At nung nagsink-in na sa utak nila, I think? Eh aamba na silang sasampalin ako. Pero before that nagsalita muna ko,

"Subukan lang dumapo nyang makalyo mong kamay sa pisngi kong makinis, makikita mo. Simula bukas, wala ka ng masasampal." napataas naman kilay nila. Mukhang di gets. "Dahil ipapaputol ko yang kamay mo."

Malelate na pala ko sa klase ko. Hindi ko gugustuhing makipagsagutan sa teacher nang dahil lang nalate ako sa pakikipagaway ko sa dalawang chismosang hipon na to. Kaya umalis na ko, iniwan silang nakanganga dun.

Pagbukas ko ng classroom..

"Good Morning Farrah!" sabay sabay bati ng mga classmate ko. Tumango lang ako at umupo na sa upuan ko. Ayoko makipagplastikan sa mga kaklase ko, na if I know, kaya ganyan yan sakin, takot mapahiya ko nang dahil katarayan ko.

Maya-maya dumating na din ang teacher namin sa English.

"GoodMorning Class! I just want to inform you that graduation day is coming. 3 weeks nalang at you will leave this school." at bigla namang nagtilian mga kaklase ko. Oa lang. Feeling naman nung iba makakagraduate sila. Haler? 3weeks pa. Marami pang pwedeng mangyari. Pinatahamik naman ng teacher ko ang mga kaklase ko at nagsimula na ulit magsalita, "At gusto kong ipaalam sa inyo, na be ready and goodluck to your college life. Anyway, where's Farrah?" nagtinginan naman sakin ang mga kaklase ko. Magtataas na sana ko ng kamay kaso, nakatingin na sila eh. Wag nalang diba? Nakakahiya naman, agaw eksena.

Tumayo nalang ako as a respect. "Yes Ma'am?"

"Since you are the Valedictorian of the batch, gumawa ka na ng speech mo." I nod then umupo na at yung mga plastik kong kaklase nagbubulungan na. Here there are again, judging me like they all know about me. As if, they are my friends. -___-