Am I In Love With You? Ft 5SOS //Dutch (VOLTOOID)

4. Wil je met me?

Lotte p.o.v.

Langzaam trek ik me terug uit de zoen met Mikey. Die was anders dan verwacht. Beter zelfs. Nee, we gaan niet Mikey vergelijken met Calum! Ik houd nog steeds van Calum. Hem heb ik trouwens nog niet echt gesproken na wat er gbeurd is tussen mij en Luke.

"Waar denk je aan?" vraagt Michael en streelt over mijn hand. Ik merk dat ik kippenvel krijg. Nee , nee, nee.

"Nergens, zullen we naar benenden gaan?" vraag ik. Michael knikt ongelovig maar helpt me toch overeind.

"Trouwens, wil je met me?" Michael vraagt het op zo'n onverwachts moment dat ik in de lach schiet.

"Wat? Is het raar?" vraagt hij verward.

"Nee nee, juist niet." zeg ik.

"Maar we kunnen niet anders he." zeg ik zuchtend. Michael trekt een pijnlijk gezicht. Au.

"Sorry zo had ik het niet mogen zeggen." ik laat mijn hoofd hangen, die Michael optilt.

"Ik begrijp het, je bent er nog niet helemaal over heen dat het uit is met Calum door Luke, en dit allemaal.." zegt hij. Ik knik zachtjes.

"Maar ik wil het wel." zeg ik opeens uit mezelf. Wat is dit? Ik neem met Michael om Calum te vergeten? Zo ben ik helemaal niet. Maar ik heb het al gezegt.

Michael glimlacht naar me en drukt een kus op mijn lippen. Shit dit gaat helemaal fout. Maar ik kan niet meer terug nu. Michael lijkt helemaal blij te zijn met mijn antwoord, ookal is dit alles fake en moet het van het management. Ik zucht diep, hij pakt mijn hand en we lopen naar beneden.

Luke, Calum en Ashton zitten in de woonkamer uit te rusten van de reis. "Sinds wanneer loop jij hand in hand met mijn zusje?" vraagt Luke aan Michael. "Sinds wanneer sla jij haar?" kaatst Michael terug.

"Michael." waarschuwend geef ik hem een kneepje in zijn hand. "Houd je er buiten." snauwt Luke. "Gast doe rustig, het moest van Modest weet je nog." zegt Michael.

"Ja maar dan nog." bromt Luke en gaat zitten. Opeens horen we de bel. "Daar zijn pap en mam!" zegt Luke opeens vrolijk en ik knik maar. Hoe gaan we achterhouden dat er niks gebeurd is?

Achter Luke aan loop ik naar de deur en Luke opent hem. "Hey jongen." mama omhelst hem en heeft tranen in haar ogen. Dan volgt papa en kijk ik toe. Zo ging het iedere keer als Luke lang weg is geweest van huis met de band.

Als ze klaar zijn bij Luke, geven ze mij een knuffel. "Hoe kom je aan die blauwe plek op je slaap?" vraagt pap aan mij. "Uhm gestoten." verzin ik snel en hij knikt. Hoe gaan we dit ooit doen?!