Short Story's

Zwart

Weer.
Weer dezelfde stem.
Het probeert me te vernederen.
Pijn.
Hij slaat me in elkaar.
Ik schreeuw het uit van pijn.
Dan is hij ineens weg.
Pijnlijk en gebroken kijk ik om me heen.
Een mesje?
Hij heeft een mesje laten liggen!
Ik strompel er naartoe en pak hem.
Ik ga zitten en snijd in mijn pols.
Tranen vullen mijn ogen.
Ik snijd nog een paar keer.
Zwarte stipjes.
Hij komt binnen en beveelt me ermee te stoppen.
Ik negeer hem en ga door.
Zwarte vlekken.
Hij loopt naar me toe en pakt het mesje af.
Ik zie dat hij heeft gehuild.
Hij verteld me dat hij heeft ingezien dat hij fout zat.
Ik vertel dat ik het leven niet meer aan kan.
Hij kan het ook niet meer aan.
Hij haalt nog een mesje tevoorschijn en geeft se mijne weer terug.
Ik neem weer mijn pols, dit maal de andere, e  begin weer te snijden.
Zwarte stipjes.
Hij doet hetzelfde.
Zwarte stipjes.
Ik snijd dieper.
Zwarte vlekken.
Hij kijkt me aan en snijd harder.
Zwarte vlekken.
We snijden nog een aantal keer.
Zwart.
Zijn we nu dood?
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
🙈
Hey hey! Dit was mijn 1e short story! Wat vinden julloe ervan?
Xoxoxo Amber