Lonely chapter 1 - Footsteps

4 0 0
                                    

Chapter 1 – Footsteps

 

“Miss Lotus gising na po.”

“HHmmm?”

“Mam..”

“Hmmmmm”

“Mam?”

“Hmmmm..”

“Mam!”

“AAHHH!!!”  natakpan ko ang bibig ko ng makita ko si yaya na nakaharap sa akin na para bang sasabog sa kakatawa. “Yaya naman e!”

“Hay nako Lotus bumangon kana nga, first day of school pa naman ng senior high. At alaga ko sana makihalobilo ka naman sa mga tao. You are always shy.” Bumangon ako at lumapit sa bintana ng aming hotel. Tama si yaya I’m always shy and I don’t socialize with people. Ayoko kasing may istorbo sa buhay, at isa pa I don’t need friends, they are always over acting like what I’ve seen evey single hallway ng St. James.

“Hindi na siguro yaya atsaka nandiyan naman kayo ni manang bebet.” Sina yaya lin at manang bebet ay mag bff at since 3 years old ako they are taking care of me. “Hindi naman nyo ako iiwan diba?” pa smile kong sinabi.

“Ikaw talaga Lotus napaka emotira mo. O tsa maligo kana ang baho-baho mo.” Tumawa kami ni yaya pareho at yun na nga naligo na ako at sinout ang dirty converse , plain white t-shirt, at ang luma kong pants at dali-daling lumabas ng kwarto.

Ang hotel na ito ay saamin nakapangalan nga ito sa akin, pero I’m not comfortable of being rich, I like being simple. Pinagmasdan ko ang paligid ng room namin it’s so simple, pagpasok mo sa pinto may isang big table na makakainan, may flatscreen t.v, at sa right side ang lotuan, then the 3 rooms, for me- my parents – at kanila ni yaya at manang. The walls are painted with blue, simple yet elegant like what I’ve always wanted.

“O Lotus kain na lumabas si yaya lin para mamili ng mga pagkain para sa’yo.” Sabi ni yaya sabay lapag ng apple at fitn’right sa lamesa. Tumingin siya sa akin at nag taas ng kilay. “Ang dami ng damit na binili ng mommy mo tapos yan lang ang sosoutin mo? Ano ka ba lotus mag-ayos ka naman.”

“Manang there’s nothing wrong sa sout ko.” Kinuha ko ang gray hood ko at sinout sabay kuha ng breakfast ko. Iwan ko ba kong bakit gusto ng mga tao ng eleganting babae, they are not respected for who they are cause slutty people are always easy to get. At ayokong hindi nirirspeto ang pagkatao ko kaya it’s always nice to be simple.

“Ay bahala ka na nga diyan, o eto naang pera one-hundred yan. At eto na ang bag mo galing Italy pinadala sayo ni mam Lauren.” Tinignan ko ang yellow cute bag na may minion. Paborito ko sana ang minions but the bag is so classy, ang mahal tignan. “Yaya magagamit ko pa naman ang luma kong bag yun nalang ang gagamitin ko, at bente lang ang kailangan ko keep the other spare para naman hindi mahirapan si mama at papa sa mga gastusin ko.”

Sinapak ni manang ang noo niya at tumingin sa akin ng seryoso. “Lotus alam mo napaka conservative mo bata ka, kunin mo natong bag at ang pera ang yaman ng parents mo tapos ikaw hindi gumagastos ano kaba naman.”

“Yaya hindi mabuti ang babaeng gastos ng gastos, atsaka kaya naman wala sina mama at papa dito dahil busy sila at nagsisikap para sa akin, so bakit ko sasayangan ang pawis nila sa mga walang kwentang paraan diba?”

“Ay ewan ko ba. O siya pumasok kana at magpahatid kay kuya Andrew.” Si kuya Andrew naman ang driver naming dito pero syempre maglalakad ako papuntang school nuh ^_^ hahaha.

Nagpaalam na ako kay yaya at naglakad-lakad muna, ang ganda kasi ng syudad ang mga big malls, ang mga boutique at siyempre ang busy street.

Mga 5 minutes siguro ng paglalakad may naririnig akong footsteps sa likod ko pero di ako lumingon. Kumanta nalang ako para hidi halatang I’m nervous.

2 min.

1 min.

Nandyan parin ang footsteps, dinalian ko ang paglalakad at gaun nalang din ang sumunod. Habang binibilisasan ko ang paglalakad pabilis ng pabilis din ang sumusunod. Naghugot ako ng lakas ng loob para lumingon.

Inhale

Exhale

Inhale

Exhale

Isa, dalawa, tatlo

LINGON

Paglingon ko nakita ko agad ang isang laalki na may hood. “Are you stalking me?” Tinanggal niya ang kanyang hood at tumawa.

“It came out from your mouth lady not mine.” Sabi niya habang nagsi-smirk. He looks so familiar maybe he is from St. James or something like that.

“Sinusundan mo ba ako?”

“Why would I?” tinalikuran ko siya at pumasok na rin sa  isang maliit na plaza sa school at hinanap ang locker ko habang nakayuko. At sa wakas hindi na ako sinundan ng stalker na iyon. Kinuha ko ang mga luma ko ang pencils at ballpens ko from my locker at nilagay sa aking pocket at hinanap ang room ng St. Luke.

Habang naglalakad ako may humila sa akin and pinned me to the wall…

 

**

So ano? Yay or nay?

 

Cliffhanger I know J

She's A LonerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon