The Antagonist Longing

Prologue

Siguro nga Everything happens for a reason. In just blinked of an eye Everythings changed Masakit parin hanggang ngayon ang mga ala-ala ng nakaraan. Ilang taon na ba ang lumipas? Napatawad na kaya nila ako? Marami akong what if's sa aking utak hanggang ngayon. Kung sana pinaubaya ko nalang sya sa kanya nandito pa kaya sya? Siguro.

5 year's have gone so fast. Look at me now marami nang nabago,- Nagbago. Papasok na ako ngayon sa aking opisina habang nakaharap ako sa salamin ng aking silid ibang iba sa Entice Madrigal ang nakikita ko ngayon sa dating Entice noon. I glance at my wrist watch its almost 7 am i need to go.

As expected maraming mga matang nakamasid sa akin habang naglalakad ako sa lobby ng aming kompanya. It's  not that Im the Daughter of Franco Madrigal the CEO of this company but of course Im gorgeous as hot like living hell, literally hot and living in hell.

Pagkapasok ko sa aking opisina nilakasan ko agad ang aircon. "Grabe! Ang init talaga sa pilipinas!"

"Miss? Ipapakita ko na po sana yung Interior design na ginawa ng design department for Sheridan's Hotel." Wika ng aking sekretarya habang papasok sa aking opisina.

Inisa isa nyang tignan ang portfolio na ipinasa sa kanya. Sya ang Head of Design Department kaya sa kanya babagsak at mag aaproba ng mga design para sa iba't ibang kompanya.

"Miss pinapatawag po kayo ni Mr.Madrigal" Agad naman akong nag angat ng tingin sa babae at napataas ang isang kilay. Himalang pinatawag ako ng aking ama. He used to be cold to me since that night happened.

"Ok. Susunod ako." Sa harap lang ng kanyang ama sya tumitiklop. Agad na nagtagis ang kanyang bagang at pinatiling malamig ang kanyang tingin. As long as she remembered ni anino nya ay ayaw makita ng kanyang sariling ama.

Sa labas palang ng opisina ng kanyang ama ay may naririnig na syang pagtatalo. Hindi na sya nag abala pang kumatok deretsyo syang pumasok sa loob ng opisina ng ama. She ran fast as she could to her mother's side just to protect her mother.

"Dad! What are you doing?" Pasigaw nyang sabi sa kanyang ama. Hindi nya nagustuhan ang nakita kanina lang. He's out of his mind! He wanted to slap her mother.

"Magsilayas kayo sa harapan ko! Mga bastardo!" Shouted by her father. Agad na nagpantig ang kanyang tenga sa sinabi ng kanyang ama. How could he.

"Daddy. Ano bang sinasabi mo? Asawa mo si mama at anak mo ako! Bakit mo sasampalin si mama? Kahit kailan hindi ko inaasahang magagawa mo yun dad." She said calmly. Ayaw nya nang sabayan ang kanyang amang galit. She used to loved her parents so much back then. Masakit ang tawagin kang bastardo ng sarili mong ama. Oo alam nya kung bakit galit ang kanyang daddy sa kanya pero bakit? Kaya ba bastardo sya sa paningin ng ama dahil sa kasalanan nyang hindi ginusto? hindi sinadya? O may iba pang dahilan? Pero imposible.
Nagbalik sya sa sariling diwa ng magsalita ang kanyang mama.

"Entice, tara na. Mainit lang ang ulo ng daddy mo. Lumabas nalang muna tayo." Agad dumapo ang mga mata nya sa lalaking nasa harapan nila. Halata nito ang galit sa mga mata ng ama. Siguro nga mainit lang ang ulo ni daddy.

Dumiretso sya sa kanyang bahay pagkauwi galing trabaho. Nakakapagod ang araw na ito. Matapos ang nangyari sa opisina ng kanyang ina ay hinatid nya ang mama sa parking lot.

"Entice baby. Im sorry for what you saw a little while. Bumalik kana sa itaas baka marami kapang gagawin." Agad akong napa irap kay mama. Hell bakit sya ang nag sosorry? It's daddy's fault anyway.

"Alright. Wag na kayong bumalik dito. Baka mag init lang ang ulo ni daddy." She hate her parents. Lalo na si mama. Kahit kailan hindi manlang sya naipagtangol kahit kanino! She's always "the second choice" sinong anak ba ang matutuwa sa asal ng magulang.

Nagising sya sa alarm ng kanyang cellphone.  She fall asleep easily last night ni hindi sya nakapag dinner manlang. Sumubsob sya sa kanyang higaan upang matulog ulit.

"Oh fuck! Can't sleep anymore!" Maraming pumapasok sa aking isipan ngayon, bakit nga ba? Biglang dumaan sa aking isipan ang kanyang mukha...