Shalina 1&2

013.

" nee nee nee nee " schreeuw ik paniekerig
" joerie bel nu de ambulance "
Ik val op de grond naast de bewusteloze lichaam van Giovanni
" laat me aub niet alleen " huil ik zacht
De ambulance komt aan en ze nemen hem meteen mee
Ik bel zn ouders en rij met joerie naar het ziekenhuis
Daar aangekomen zat ik met mn hoofd in mn handen
Wat als hij het niet haalt ?
Hoe zeg ik het aan ons kind ?
Kan ik het wel alleen ?
Al die vragen gaan door mn hoofd heen
" hey uhh meisje ? "
Ik kijk op en zie een mooie jongen voor me staan
" gaat het ?"
" ja " zeg ik met een schorre stem
" je ziet er bleek uit wat niet goed is voor iemand die zwanger is , het is verstandig als je iets eet "
Zonder wat te zeggen verdwijnt hij en komt even later terug met een milka reep , frikandel broodje en juice d'orange
" hier eet alles op he " zegt hij lief en glimlacht naar me
" dankje " zeg ik zacht en neem alles aan
" ik ben Romario trouwens "
" shalina " zeg ik zacht

Er is nog geen nieuws over Gio en zn moeder is er nog ook niet , joerie heb ik maar naar huis gestuurd
Romario had gelijk na het eten voelde ik me veel beter
Hij is 18 jaar en woont 20 minuutjes van mij vandaan
" heyy maar hoe weet je zoveel ?"
" mn moeder is een verpleegster"
" en waarom ben je in het ziekenhuis ?"
Hij kijkt me moeilijk aan en zucht
" ze heeft kanker "
Ik kijk hem met grote ogen aan en geef hem uit het niets een knuffel
" Sterkte "
" dankje en waarom zit jij hier ?"
" mn vriend lag bewusteloos in huis na dat ik van mn ouders kwam "
Dan dringt het tot me door , ik heb mn ouders niet gebeld
" shalina leuk kennis met je te maken , het wordt laat ik ga maar eens naar huis "
" is goed alsnog bedankt he wees veilig "
We wisselen nog ons nummers uit en hij vertekt

" shalisha ?"
" hmm ?"
" ewa slaap kop sta op "
" wies dit ?"
" shalina "
" waarom bel je om 11 uur ? , is het de baby ?" Vraagt ze geschrokken
" nee nee gio ligt in het ziekenhuis"
" wattt?! Wat is er gebeurt?"
"Dat weet ik niet"
"We komen er aan"
Een kwartier later komt shalisha rennend naar me toe in haar pyjama , leren jasje , pantoffels en dr haren in een warrige knot
"Je ziet er sexy uit hoor" zeg ik lachend
" ja komt ervan als je tweeling je om 11uur belt "
Mn moeder en vader omhelzen me beide
" komt allemaal goed princess"
Op een of andere manier heb ik een heel goed gevoel hierover
" familie van Giovanni ?"
Ik sta meteen op
" u bent ?"
"Zn vriendin"
"Hij maakt het goed , het kwam door een harde klap met een voorwerp achter zn hoofd hij ligt nu te slapen maar u kunt wel een kijkje nemen"
Ik bedank de dokter en loop samen met shalisha en mn moeder naar zn kamer
" schatje " fluister ik zacht
Hij opent langzaam zn ogen
" s..shalina" zegt hij met moeite terwijl hij met zn hand door mn haren gaat
Ik geef hem een kus op zn voorhoofd
" wat is er gebeurt ?"
"Ik denk niet dat het verstandig is om dat nu te vragen shalina " zegt mn moeder bezorgd
"Mevrouw de patient moet rusten u kunt morgen langs komen"
Ik kijk hem nog een keer aan en druk een kus op zn lippen
" tot morgen schat "

" pa kan je me thuis afzetten ?"
" ben je gek , je gaat niet alleen in dat huis blijven , je blijft bij ons"
Ik was te moe om een discussie aan te gaan met mn vader dus liet ik het maar voor wat het was
Thuis aangekomen was het al
half 1 , ik friste me snel op en droeg een pyjama van shalisha en ging naast haar in bed liggen
" na 16 jaar liggen we weer in het zelfde bed , raar he" zegt shalisha ineens
" ja ik miste altijd iets"
Mn moeder stond in de deur opening naar ons te kijken met tranen in haar ogen
Ze gaaf ons beide een kus en wenste ons welterusten
" wat gaan we morgen doen ?" Vraagt shalisha enthousiast
" ik denk naar de stad spullen halen voor gio voor in het ziekenhuis daarna naar het ziekenhuis "
" ik ga met je mee"
" natuurlijk waar ga jij nou niet mee ?"
Geen antwoord ik draai me om en zie dat ze in slaap is gevallen
" Slaaplekker twinnie " zeg ik zacht en geef haar een kus op haar wang en ga zelf ook dan maar slapen