Bölüm 2

20 3 1
                                    


Multideki Eren resimdeki çocuk kim bilmiyorum ama gülüşü Eren kadar güzel :)                      

Bölümüm Kore severlere gelsin :D

01/04

Okul yine yormuştu beni çantamı aldığım gibi eve yürümeye başladım Mustafa önden ben arkadan yürüyorduk. Beraber susarak yürüdüğümüz yolları şimdi ayrı ayrı yürüyorduk yine içime o lanet şey oturmuştu bana bakıyordu sanki arada En geç on güne bana dönecekti biliyordum belkide üzülmeme gerek yoktu belki çoktan mesaj atmıştı telefonumu çantanın içinden bulmak güç olmuştu ama başarmıştım 5 yeni mesaj biliyordum zateen ya atardı :))))) hemen tuş kilidini açtım Nee nasıl ya bu çocuğa mesaj atma dedikçe niye hala uzatıyordu Nerden bulaştım ben buna yaa ahh Gaye yaktın beni gerçii belkide kafamı dağıtmama yardımcı olabilir neyse bunu daha sonra düşünücem sonunda eve gelmiştim ilk okuldan beri eve hep yalnız girer hep tek dururum annem bayan kuaförü olduğundan onu dükkanından ayırmak pek mümkün değil babam ise beşte evde oluyor sağlık memuru  iki saat sonra gelir. Gerçi bugün salı annemin izin günü evde olması lazım nereye gitti acabaa diye düşünürken telefon çalar :D 

-Kızııım sana bir süprizimiiz vaar            

-Hadi çabuk söylee nolduuu                                                   

-Ev aldıık Tülin teyzenlerin oraya taşınıyoruuz                                                                   

-Anne okulda yeterince bir nisan şakası yapıldı hadi çok yazıyor kapatıyorum öptüüm        

-Ya inansana kızıım çok güzel bir ev büyük bir bahçe......                                                                                                 

Ondan sonrasını duymadım nasıl taşınıyorduk ya ee Mustafa nolcaktı arka mahallemizde oturuyordu çıkışlarda bu eve beni bırakıyordu beraber yürüyoduk ne demek oraya taşınıyoruz ben napıcam orda      Telefon kapanmış ben mi annem mi kapattı bilmiyorum gözlerim dolmaya başlamıştı boğazım düğümleniyordu taşınmak felan istemiyordum uzaklaşmak istemiyordum telefonun ekranı parladı belki bir umut Mustafadır diye ekrana baktım Erendi şuan gerçekten biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı cevap verdim Taşınacağımızı söyledim ve çok sevindi onun evide o taraftaymış bir bu eksikti                   O sıra kapıya alacaklı geldi sanırım öyle bir çalıyordu Ahh Annemiş beni almaya gelmiş yeni evimize bakmaya gidicekmişim .

------

Tülin teyzegile gelmiştik benim yüz yine asılmış olmalıydı ki annem garip garip bakıyordu evden çıkıp dümdüz yürümeye başlamıştık yeni evimize giden yolda dik bir yokuş vardı ve yirmi kişilik felan bir erkek grubu ordan inmeye başladı dedim noluyo sonra aralarından tanıdık bir yüz beni öyle inceliyordu ki fark etmemek mümkün olmadı ıyyy erendi buu off tipim nasıl acaba hala bakıyordu ya annemler çakmaz inşallaah ey kafanı yağmur ey bakmaa şükür annemler bir şey anlamadı zaten evden konuşup duruyorlardı sonunda şu eve gelmiştik bahçesi gerçekten çok güzeldi ama etrafında hiç ev yoktu sadece salondan bakıldığında evler gözüküyordu ve odam eski odama göre çok küçüktü buraya alışmam yıllarımı alıcaktı lanet olsun ya birtane park vardı karşısında sevgili doluydu içi iğrenç şeyleer sizi 

Sonunda evden çıkıp Tülin teyzelere gitmeye karar verdik Eren yine ordaydı gözlerini yine bana dikmişti bu çocuk hiç mi çekinmez ya ne o peşimizden mi geliyor inanmıyorum ya hemen kendimi Tülin teyzelerin apartmanına attım Bu arada Tülin teyze annemin ilk okul arkadaşı bir numaralı kankası eve girmiştik hala evle ilgili konuşuyorlardı belkide telefona gömülmeliydim ah yine eren mesajları doldurmuş ama en garibi 

- Camdan Bak olmuştu 

Bölüm Sonuuu :)) bölümler nasıl oluyor bilmiyorum aslında yorum yapıp yardımcı olursanız çok sevinirim düşünmeden aklıma gelenleri hatta olanları olduğu gibi yazıyorum kötü varsa iyi yorumlarınızı bekliyorum :D  


Kimse SevmemişHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin