"Seryoso ako sayo."
"Oh talaga?" pang aasar ko.
"Promise! Lahat gagawin ko para mapasagot ka lang! hmm k-kahit sungkitin ko pa yang buwan para sayo!" depensa nya.
Ugh my gosh eto nanaman tayo eh paulit ulit na lang nakakaimbyerna na yan ah.
"Paki explain nga po Mr. Trystan Xaiver Cortes kung paano mo masusungkit ang buwan?" sabi ko sabay lapit sa kanya ng malapit.
"A-Ano-"
"Tse. Sayo na yang buwan na yan. Di ko yan kailangan. Mas mabuti pang sumungkit ka nalang ng mangga. Matutuwa pa ako sayo." Pag putol ko sa sasabihin nya sabay irap.
"Mangga lang pala gusto mo eh di mo-"
"PLEASE SHUT UP! You're wasting my precious time!" sabay walk out.
Habang papunta sa kotse ko ay narinig ko nanaman ang nakakarindi nyang boses.
"Hindi ka man napasakin ngayon pero pangako, mapapasakin ka rin Thricia Mae Adams!!!!" Sigaw nya -__-
Oh my gosh kailan nya ba ako titigilan? -_____-
_____________________________________________________________________________________________
(A/N:
Sorryyy kung panget di po ako marunong gumawa ng story😂😂 anyways CTTO of the picturee.. Yowns lang! Sana magustuhan nyo toh.xDDDD)
BINABASA MO ANG
The Player's Game
RandomHindi lahat ng manlalaro, nananalo. At hindi mo agad malalaman kung nanalo ka ba o natalo. Lahat ng iyon itinuring mo lang na laro? Mukha ba akong laruan? Na pwede mong iwan kung saan saan? Na pwede mong itapon pag di mo na kailangan? Pwes, nagkaka...
