Annem diye başlamalı şiirim.
Beni bugünlere getiren "Annem" diye...
Bu satırlarımı sana saatlerce uzaktan yazıyorum.
Büyümüş olmanın vermiş olduğu tatsızlık içindeyim.
Al Annem...
Al beni çocukluğuma götür.
Kapının önünde su diye bağırdığım o günlere götür.
Mutlu olduğum günlere...
Annem...
Tek gerçeğim.
Babamın hayat arkadaşı, solyanı...
Kardeşlerimin huzuru...
Seni paylaşabildiğim kişilerdir yalnızca.
Ötesi mi? Yok..!
Paylaşamam
Kıskanırım.
Gözlerimin rengini taşıyan kadın.
Gözlerinin yeşilliğinde kaybolduğum.
Çığlığım... Sessizliğim... Haykırışım...Ağlayışım...
Herşeyimle senim. Herkes öyle der bilirsin ya Annem.
Sana çok benziyormuşum ve bu beni çok mutlu ediyor.
Bana baktın, beni büyüttün bugünlere getirdin.
Ve şimdi Annem
Saçlarımı tarayıp da örgü yaptığın ellerinden öperim...
(SENİ ÇOK SEVİYORUM)
Mizgin KILIÇ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖZGÜRLÜK SEVDALISI
Poetryİstifa ediyorum, Hayatın kudurmuşluğundan. İstifa ediyorum, Dur durak bilmeyen insanların yobazlığından. İstifa ediyorum, Düşüncelerin tutuklu kaldığı zindanların gardiyanlığından. İstifa ediyorum, El vicdan diye bağıranların vicdansızlığından. İsti...
