Opposite Attracts

Chapter 1

Rielle's POV

"Fire!!!!~"

"Fireeeeeeeeeeeee!!~"

"When I woke up in my room~ room~"

"Nan mwo do o ji!~"

"He ga ji go nan hu~ hu~"

"Bi te de mio go ji!~"

Kinakanta ko yung song na FIRE habang naliligo. WAHAHAHA. It's my hobby to sing while in a shower. Pangit nga boses eh, sasabog ang salamin. Hehe.

Oh by the way, iintroduce ko pala sarili ko.

Ako si! The most beautiful girl in this world!!!

Oh diba? Haba ng pangalan.

Joke lang. Ito seryoso na.

Ako si Rielle Keira Gonzales. 20 years old! Ako yung only daughter ng pinakamayaman na family sa buong mundo, although nakatira na ako magisa. Hehe, dapat daw kasi independent na ako.

Isa akong doktor at master degree ako. Syempre beauty with talent diba. Ang ganda ko na matalino pa.

Isa pa! I'm a Kpop Fan, favorite group ko yung BTS and bias ko dun si Taehyung. Tae as in tei not literally poop okayy???

I guess that's enough for you!!!

Hahaha.

Nagulat ako biglang may pumasok sa shower room ko. Agad kong tinakpan yung katawan ko gamit yung towel.

"O MAI GAD WHO ARE YOU?!?" sigaw ko.

Pag-angat niya ng ulo niya, nagulat talaga ako.

Taehyung?

Nope. He's not Taehyung, kamukha niya lang, wala si Taehyung mga scars sa mukha. Especially yung mahaba na nasa left cheek niya.

"W-who are you?" tanong ko ulit.

Tinakpan niya yung bibig ko and I'm struggling to escape. Kikidnapin niya ba ako?

May kumatok sa pinto ng shower room ko at tumigil yung lalake sa pagtakpan ng bibig sa akin.

Binuksan ko ng kunti yung pinto at may nakita akong matabang ulo.

"Oh hello miss. May nakita ka bang lalake na puru scars ang mukha?" nakasmile niyang tanong sa akin.

"WALA! TSAKA TEKA? PANO KA PUMASOK SA BAHAY KO HA? GRABE MGA TAO NGAYON HA? WALANG KAGALANG GALANG. TATAWAGIN KO NA YUNG GUARD KUNG DI KA PA UMALIS!" sigaw ko sa kanya.

"S-sorry po miss. Nakabukas kasi pinto ng bahay mo eh" -mataba ulo

"EDI UMALIS KA CHUPI" nagwave ako ng kamay.

Umalis na siya at nagsigh ako ng malakas. Takot na takot ako kanina. Yung lalake ba na tinutukoy niya ito yun?

Tinignan ko yung lalake. Nakahiga na pala siya, nahimatay. Ang dami niyang sugat sa katawan. May mga bullets, nagbarilan ba siya?

Binuhat ko siya papunta sa bedroom ko, nakakapagod! Malaki kasi bahay ko eh.

Nakahiga na siya sa bed ko at agad kong sinuot yung damit ko sa labas ng bedroom, pano kasi baka mamaya biglang gumising yung lalake.

Pero infairness ang gwapo niya hihi.

Bumalik ako sa bedroom, ginamutan ko siya. Inalis ko yung mga bullets sa katawan niya, hinawakan ko yung mukha niya. He seems lonely, puru siya scars, saan galing mga yun?

Pinunasan ko yung mukha niya using towel, unti unting gumagalaw yung katawan ng lalake. Dumilat bigla mata niya. Gising na siya.

"H-hii, don't be scared, ginagamot lang kita, isa akong doctor, may experience ako. What's your name pala?" O diba haba ng sinabi ko.

Tinignan niya lang ako pero di niya ako sinagot.

"Hello?? Bingi ka ba or di ka makapagsalita??" -me.

Di parin niya ako sinagot.

Tingin ko hindi niya ako marinig tsaka hindi rin siya makapagsalita.

Buti I learned sign language dati. AHAHAHA.

I used sign language to communicate:

What's your name?

Nagsign language ako sa kanya pero no reaction parin siya.

Di kaya gutom lang siya? O wala siyang makita?

Nevermind muna, I will get some food for you.

Nagsign language ulit ako. Ang hirap.

Lumabas na ako at pumunta ako sa kitchen, kumuha ako ng egg tsaka gulay. It's healthier para sa mga may sugat.

Pinainit ko yung pagkain tapos linagay ko sa plato. Pagdating ko sa bedroom.....

"Hey nan-" me

Nawala yung lalake...

Saan siya pumunta?..

Di pwede yan, may sugat pa siya.

Nakabukas yung bintana, ugh.

Bakit siya aalis? Eh ginagamot ko nga siya eh.

Hinanap ko siya sa labas pero di ko siya nakita.

I still don't know what's your name. Handsome guy.

___________________________
Hayaaaaaaa. Sorry pangit imagination ko ngayon. Forgive meeeee.