Back with my promise

Chapter 1: I'm back

Mirai's pov

I'm on my way now to Bataan, my home province. Finally! After 9 long years, nakabalik din ako dito. Hindi man lang ako bumisita dito kahit isang beses. I feel bad. Nakakakonsensya. Ayaw kasi nila dad eh.

Nasa pampanga pa lang yung bus na sinasakyan ko, and gosh! Ang sakit na ng pwet ko kanina pa ko nakaupo. May tatlong oras na ata! Sunog na yata yung pwet ko. HAHA

Nag pakilala na ba ako? Anyways, I'm Mirai Celestine Angeles. 16 years of age. Incoming grade 10 sa Shirhan Academy. Supposed to be senior high na ko kaso late akong nagaral. Sadlyf hahahahaha hhhmmm hindi kami mayaman, hindi rin naman kami mahirap, pero sobra sobra din halos yung kinikita nila mommy kasi only child lang ako. Ako lang yung pinagaaral at pinapakain nila.

Nakatira ako dati sa bahay ng tita ko. Tapos si mommy tyaka daddy sa Manila na tumira kasi dun sila nagtratrabaho. Kaya binibisita na lang nila ako non sa bataan. But eventually, sinama na nila ako don sa manila para daw di na sila mahirapan. Wala akong contact sa mga dati kong kaibigan, ayaw kasi akong pagamitin nila mommy ng social sites and hindi ko alam yung mga number ng kaibigan ko because I don't have phone that time so there is no way I could communicate with them.

I'm wearing a black long sleeves crop top and a high-waist black pants and a doll shoes. Pretty girly right? Well, that's me. Kikay ako eh bat ba? Yung buhok ko naka ombre ng blonde tas nakakulot din.

*ring ring

Tumunog yung phone ko then sinagot ko na yung tawag.

"Hello?"

[anak! Nasan ka na? Nakarating ka na ba ng Bataan?] sabi ni mommy

"Opo my, nasa bataan na ako. Pero di pa po ako bumababa ng bus."

[ah osige. Ingat ka ha. Text mo ko kapag nakarating ka na sa apartment mo. Kailangan ko ng bumalik sa trabaho medyo busy eh. Love you!] *toot toot

I won't be staying at my tita's house. Ayaw nila mommy kasi nakakahiya daw so don na lang ako sa dorm ng school namin.

***

Bumaba muna ako sa shopping district. I want to buy some flowers for the caretaker of my dorm. Pampa good shot lang para pag di nakapagpadala kaagad ng pera sila mama pambayad ng rent hindi ako papalayasin hehe. *~*v

Nakikita ko na yung flower shop kaso, mukhang ang daming bumibili. Bat kaya? Wala namang okasyon ah?

"Kuya two roses po!"

"Hala ate, nauna ako sayo dito!"

"Wag nga kayo! Kanina pa ako nandito eh!" Nakakatakot naman yung mga babaeng to! Pero seryoso, ang daming nakapalibot dun sa flowershop. Bibili pa ba ako? Iba na lang kaya?

"Ladies! Please fall in line na lang po. Mauna na po yung bumibili ng two roses." Napatingin naman ako sa lalaking nagsabi non. May itsura sya in fairness ha. Ahhhh kaya naman pala madaming bumibili. Or should I say, kaya pala puro babae yung bumibili. Oh well, iba na lang yung bibilin ko. Aalis na sana ako kaso nakita ko syang tumingin sa direksyon ko.