Tanışma

22 1 0
                                    

Multimedya da Meriç Yıldırım var.
Gözümü açtığımda karşımda biri duruyo bana bakıyo.
"Allahım ben cennetde miyim?"
Bunu dışımdan söylemiş olucağım ki bana gülümsedi. Çok tatlı bi tipi vardı. Yeşil gözleri bembeyaz bebek gibi yüzü. Tarif edilemezdi. Bi anda doğrulmaya çalıştım. Kolumdan tutup beni kaldırdı.
"Teşekkür ederimde neden düşmeme izin vermedin , hayır anlamaıyorum ki bi şeyi beceremiyorum , balık olsam vapur çarpar şansa bak"
"İstersen bi nefes al " sesi çok tatlıydı huzur veriyodu.
"Sen kimsin nerden  buldun beni "
Yavaşça ellerimi tuttu. Yüzüme gelen saçlarımı bi eliyle geriye doğru attı.gözlerimizin içine bakıyorduk.  Konuşmaya başladı.
"Seni ilk kez 24 haziran 2014 13:44 de parkata gördüm. Ağlayarak pamukşeker yiyodun. O kadar tatlı o kadar masumdun ki..."
"Sonra?"
"Sonra seni araştırdım telefon numaranı, evini ,haytını buldum. Hep seni izledim , korudum ama karşına çıkmaya cesaretim olmadı ." Bi 2 dk kadar gözlerimin içine baktı. Ve yavaşca gözleri kızarmaya başladı. Ben ağlıyordum zaten.
"Neden bunca zaman karşıma çıkmadın , sana çok ihtiyacım vardı , ya neden üzülmemi izledin? O zaman yoktun şimdide olma istemiyorum bırak beni" bunu hangi cesaretle söyledim bilmiyorum ama onu üzmeye başladım çünkü ağlıyordu. Yüzümü avuçlarının arasına aldı.
"Karşına çıkamadım çünkü seni hayatıma sokarsam daha çok canın yanıcaktı , ama seni hep sevdim hep sevicem meriç"
Hiç konuşmadım sadece gözyaşlarımı sildim. Ağacın kenarına oturdum. Kimse konuşmuyordu. Sessizliği o bozdu.
"Nolucak şimdi"
"Bilmiyorum , adın ne " adını çok merak ediyordum acaba neydi.
"Kaan "dedi soğuk bi sesle. Tipine yakışan bi isimdi.
"İsmin çok güzel " dedim tebessümle. Yüzüme baktı ama onun yüzüne bakamıyordum.
"Şimdi nolucak" dedim
"Yanımda kalıcaksın"
"Dalgamı geçiyosun?"
"Yoo" dedi piç piç gülerek.
Gülmekle yetindim.
"Artık ben varım"
"Bunu kabul edemem Kaan "
"Ne yani benden korkuyomusun"
"Ben kimseden korkam ki " yine bi sessizlik. Bir anda
"Böööö " dedi
Sıçradım ve gülmeye başladı
"Hani korkmazdın minik farem"
Kahkayı bastım tabi.
"Minik farem mi ??"
"Eveeet "
Gülüştük. Elimden tutup kaldırdı oturduğum yerden arabasına doğru yürümeye başladık.
Votelerinizi bekliyorum eksiklerimi söyleyin :))

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 11, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

PSKOPAT HATUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin