အင္း....ကြၽန္ေတာ္အခုေလဆိပ္ကိုေရာက္ေနတာေပါ့
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာ္ေနသလားလို႔
အေမတစ္ေယာက္လံုးအိမ္ေပၚကႏွင္ခ်တဲ့အျပင္
ႏိုင္ငံျခားကိုထြက္သြားဆိုၿပီးနယ္ႏွင္ဒဏ္ေပးလိုက္တာေတာင္
ကြၽန္ေတာ္ဝမ္းမနည္းေနဘူး..ommaကိုေတာင္မွေက်းဇူးတင္လိုက္ေသးတယ္Flash back..........
ကြၽန္ေတာ္hotel counterကိုလည္းေမးၾကည့္ၿပီးၿပီ မေတြ႔မိဘူးတဲ့
စိတ္ညစ္တယ္ ကြၽန္ေတာ္လည္းညစ္ညစ္နဲ႔အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္
(Luရဲ႕ဦးေလးအိမ္ကိုေျပာတာေနာ္)"Samchuကြၽန္ေတာ္ျပန္ေရာက္......."
အိမ္ေပါက္ဝမွာဖိနပ္ခြၽတ္ရင္းဦးေလးကိုလွမ္းေအာ္ၿပီး
အိမ္ထဲလွမ္းအၾကည့္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမ်က္လံုးနီနီႀကီးေတနဲ႔
ၾကည့္ေနတဲ့omma...."Ommaဘယ္တုန္းကေရာက္..ကြၽန္ေတာ့္ကိုလာျပန္ေခၚတာလား"
ကြၽန္ေတာ္စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႔ေမးလိုက္ေတာ့ဦးေလးကမ်က္စပစ္ျပ
ၿပီးထိုင္ဖို႔လွမ္းသတိေပးတယ္
ကြၽန္ေတာ္လည္းommaေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး"Omma ကြၽန္ေတာ္ေနာက္တစ္ခါမလုပ္ေတာ့ပါဘူးေနာ္"
"မိlulu ..နင္ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္မသိဘူးလား
ငါကနင့္ကိုလာေခၚရေအာင္နင္နဲ႔ထိုက္တန္လို႔လား""Omma..."
"လက္စြပ္ဘယ္မွာလဲ"
Ommaရဲ႕ေမးခြန္းေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္ဦးေလးကို
မေက်ၾကည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့"နင္တို႔သားမိကိုယ့္ျပႆနာကိုယ္႐ွင္း
ငါဆိုင္သြားဖြင့္ေတာ့မယ္"Samchuလည္းေျပာရင္းနဲ႔ေအာက္ထပ္မွာ႐ွိတဲ့
သူရဲ႕ဆိုင္ကိုသြားလိုက္ေတာ့တယ္
မလြယ္ဘူးေတာ္ၾကာသူ႔အမႈ့ပတ္ေနမွာ"မိluluေျဖေလ"
"ဟို.ဟို.omma"
"နင္ဟာေလနင့္အေဖအတိုင္းပဲ အရာရာေခါင္းမာတယ္
ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာကိုပဲေ႐ွ႕တန္းတင္တယ္..အျခားသူရဲ႕
ခံစားခ်က္ကိုထည့္မတြက္ဘူး"
YOU ARE READING
I Married With Fan Girl
Fanfictionေပးဆပ္ရဲတယ္....ကိုယ့္ကိုမသိတဲ့သူတစ္ေယာက္အတြက္အသက္ကို ရင္ဆိုင္ရဲတယ္....ကိုယ့္ကိုဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ ရင္ဆိုင္ရဲတယ္....မိဘေတြကိုေတာင္အတိုက္ခံလုပ္ၿပီးေလ ဆံုးရွဳံးႏိုင္တယ္....ကိုယ့္ရဲ႕အစိတ္ပိုင္းအားလံုးကို သူ႔အတြက္လိုအပ္တ...