Bizim sewdamız büyük oldu hep. Çocukken alınan kıyafetlerden daha büyüktü.. ne olur canım seneye giyer hesabıydı.. bizim acılarımizda büyük oldu hep.. hayattan aldığımız derslerde ona göreydi.. biz hayata 1-0 maqlup olanlardandık aslında... mutluluktan önce acıyı gördük.. sewilmeden sewmeyi ögrendik.. hayatımızda olan olaylar hep bir beden büyüktü bize.. seneye seneye die die 18 yıl çektik ayni seyleri.. mutluluqu gördük ama mutlu olamadık biz... sewdik ama hiçbir zaman sewilmedik.. acılar çektik ama geçer dieni görmedik biz... böyleydi işte bizim hayatımız.. biraz acılı,biraz üzüntülü, bazende atılan iftiralar ile çamurlu... ama temizdik biz hayallerimizde olduqumuz kadar da saftık... biz istemedik küçük bir yerde doqup küçük insanlar olmayı... ama hayallerimiz hep büyüktü bizim.. ulaşılamayacak görünecek kadar büyüktü.. mutlu olmaktı bizim hayalimiz yada mutluluqu bulmaktı... düşşek bile hayatla inatlasip ayaqa kalkıp daha güçlü olmakti.. dedim ya; bizim hayatımız hep bir beden küçüktü ama yaşadıklarımız hep bir beden büyük oldu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nie Sewmez İnsan Bu Kadar Sevilirken
PoesíaBekleyen ben oldum.. deqmeyen sen oldun.. seven bn iken sefasını süren sen oldun... sen dedim sadece bn..herkesi seçtin Oysaki sen..gerçkleştirmek için hayaller kurdum bn..oysaki hic düşünmeden öldüren oldun sen..AŞKTIN bnm için sen.. senin için bir...