Medya ile okursanız güzel olur.
İyi okumalar~
Baekhyun onu engelledikten sonraki gün Taeyeon ile konuşmak için kafeteryaya gidiyordu.
Taeyeon köşede bir yerde huzursuz ve korktuğu her halinden belli bir şekilde oturuyordu.
Baekhyun direk karşısındaki sandalyeye oturdu bir şey demeden.
"Baekhyu-"
"Neden yaptın?" Baekhyun sinirli bir şekilde sözünü kesti.
"Baekhyun bak be-"
"Sana nedenini soruyorum. Düşüncelerini kendine sakla." diyerek nefret dolu bakışlarını ona çevirdi.
Taeyeon sesli bir şekilde yutkundu ve söze başladı : "Sadece emin olmak istemiştim. Duygularından, duygularımdan emin olmak istemiştim. Olayın bu kadar büyüyeceğini tahmin etmemiştim. Başta şirket istemişti evet ama senden hoşlanmaya , sana aşık olmaya başladım Baekhyun. Benim bildiğim biri ile yakın olursan gerçekte ne hissettiğini bilirim diye düşündüm. Çok çocukça bir şey biliyorum ama elimde değildi. Seni kaybetmekten korktum Baekhyun." Sonlara doğru sesi kısılmaya ve gözleri dolmaya başlamıştı.
Elini Baekhyun'un elinin üzerine koydu ve beklenti dolu bakışlarını ona çevirdi.
Baekhyun gözlerinde acıma ya da bu durumu kabul etmek ile ilgili her hangi bir ifade yoktu.
Onu ilk defa böyle görüyordu Taeyeon. Baekhyun korkutucu görünüyordu.
"Peki benim duygularım ne olacak Taeyeon? Birine yakın olmamı istedin ve oldum da. Ya sonra? Onunla aramadaki bağların kopacağını biliyordun. Hiç düşünemedin mi yakın olduğum birinden ayrılınca üzülebileceğimi? Cidden seni yanlış tanımışım. O kadar basitsin ki. Naomi de sen de. Bir insanın duyguları ile oynamak cidden... Sende gözümde artık o eskiden hayran olduğum , sevdiğim kişi değilsin. Biraz bekleyemez miydin? Ne acelen vardı? Naomi'yi karıştırmadan niye beklemedin? Seni gerçekten seveceksem sana mutlaka gelirdim. Bundan sonra içimde sana karşı hiçbir duygu kırıntısı kalmadı. Onu sen bitirdin Taeyeon."
Elini sertçe kızın elinden çekti ve orayı hızla terk etti.
Taeyeon sessizce ağlamaya başladı.
Baekhyun'u gerçekten seviyordu. Yaptıkları dışarıdan onu çok adi ve bir pislik gibi gösterse de bunların hepsini onu sevdiği için yaptı ama biliyordu ki bu saatten sonra onunla asla birlikte olamayacaktı.
Taeyeon artık bu konuda bir şey yapamazdı. Tek yapabileceği hiç bir şey yapmadan zamana bırakmaktı. Bunun farkındaydı. Unutmaya çalışacaktı.
Baekhyun sinirle SM binasından dışarı çıktı. Hemen arabasına binip nereye gideceğini düşündü.
Sinirle yumruğunu direksiyona geçirdi. Derin derin nefesler almaya başladı.
Naomi'yi merak ediyordu. Onu seviyordu ama ondan nefret ediyordu.
Ne yapması gerektiğini bilmiyordu.
Naomi de Taeyeon kadar suçluydu. Bunu biliyordu ama kabul etmek istemiyordu. Bu his Baekhyun'u boğulacakmış gibi hissettiriyordu.
Naomi'nin açıklama yapmasını istemişti ve aynı zamanda onu engellemişti. Aramasını ya da herhangi bir şeyler yapmasını beklemişti ama hiçbir şey olmamıştı.
Belki diyecek bir şeyi yoktu , suçunu, hatasını bildiği için susmayı tercih etmişti.
Baekhyun bunu bilmediği için yine kafayı yiyecekmiş gibi hissetti.
Son bir umutla engeli kaldırdı ve beklemeye başladı. Bildirim sesleri kulağını doldurmaya başladığında Baekhyun nefesini tutmuş tüm mesajları okumaya başlamıştı.
Okumayı bitirdiğinde telefonu ellerinin arasından yere düştü.
Bir şeyleri sindirmeye çalışıyordu. Kelimeleri birleştirip anlamaya çalışıyordu.Hiçbir şey düşünemiyordu.
Birkaç dakika bu şekilde kaldı.
Elleri titremeye , gözleri dolmaya başladı.
Baekhyun ne yapmıştı? Naomi ne yapmıştı?
Baekhyun nelere sebep olduğunu anlamaya çalıştı.
Naomi'ye küfredip ondan nefret ettiğini söylemişti ama bir şekilde hikayelerinin mutlu biteceğini düşünmüştü.
Gözyaşları birer birer akmaya başladı. Direksiyona güçsüz yumruklarını vurarak ağlamaya başladı.
Evine gitmek istiyordu ama korkuyordu. Ne yapacaktı Baekhyun?
Titreyen elleriyle yerdeki telefonu aldı ve onu aradı.
Çalıyordu.
Uzun bir süre çaldı telefon Baekhyun açılmayacağını sandı. Tam kapatacakken telefonun açıldığına dair bir ses çıktı.
"A-alo?" Baekhyun korkarak konuştu.
"Alo." Yaşlı bir kadın sesiydi. Baekhyun'un kalbi paramparça olmuştu. Ölecek gibi hissediyordu.
Cevap veremedi.Yaşlı kadın konuşmaya başladı.
"Sanırım Naomi'nin arkadaşısınız. Ben komşusuyum. Bu sabah hastaneye kaldırıldı. Başka komşular uzun süre zile basmışlar ama açan olmamış. Polisi aramışlar ve Seul Hastane-" Baekhyun telefonu yaşlı kadının yüzüne kapattı ve hastaneye sürmeye başladı.
