Rika's POV
Binuksan ko ang aking mga mata. It's so bright...fucking bright. Nasaan ba ako? Nasa langit na ba ako? Patay na ba ako? Wait...wala naman akong naalala na binaril ako. Bumangon ako pero puti pa rin ang nakikita ko. What the fuck? Ang nakaamoy ako ng mabango. May biglang humawak sa aking kanang balikat.
"Ben?" tanong ko.
"Hindi ito si Benshi. Si Ash 'to." sabi ng isang lalake.
"Ash...Ashton Pueblo?" tanong ko ulit.
"Oo, Rika." sagot ni Ash.
"Wait...akala ko si Ben ang nagligtas sakin. Teka...asan nga pala si Ben? Pati si Ningyen?" alala kong tanong.
May sandaling katahimikan sa loob ng kwarto. "Benshi is dead. Si Ningyen naman nandito sa ospital. Nabaril siya sa spine kaya hindi siya makalakad." lungkot niyang sabi.
Hindi ako umimik. Lumilinaw na rin ang paningin ko. Ben? Dead? What the fuck? This isn't true. Biglang may tumulong luha sa pisngi ko. I can't take this anymore.
"Matutulog na ko." sabi ko at hindi na umimik.
Hinayaan na lang ako ni Ash.
I can't fucking take it. I hate this life. Sana pinatay nila ako para matapos na ito...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Haaaaayyyyyssss!!!!!! Waking up...oh...still in the hospital room. Great. Wait. Asan si Ash? Aluh. Baka iniwan na ko. Biglang bumukas yung pinto. It's Ash. Buti na lang nandito siya. Teka...bakit niya ako tinulungan? Ehh hate niya naman ako, di ba? May cup noodles siyang dala. Umuusok. Naamoy ko yung amoy ng noodles. Tumunog yung tiyan ko. Shet.
"Don't worry. Nandito na, Rika." inabot sa akin ni Ash nang dahan-dahan.
"Thank you." sabi ko.
"I'm sorry for Benshi. And for Ningyen's injury. I didn't expect it to be so dreadful. I'm really sorry for him." lungkot niyang sabi sakin.
Hindi na lang ako umimik. Naalala ko lahat na nangyari. Ewan ko kung ilang days na nakalipas pero tandang tanda ko na tinutok sakin ni Brian yung flashlight sakin.
Ngumiti si Ash sakin at hinawakan ang aking ulo.
"Don't worry, Nerd. Ako ang bahala sayo." sabi ni Ash.
Did he just said 'Nerd'!? Aww hell no!
Nilayo ko ang kamay ni Ash sa ulo ko. Gagu ka. Wala kang karapatan tawagin yan sakin!
Tumawa siya. Aba, Abnoy. "Sori na Annah. Hindi na mauulit po." sabi nya.
"Gagu, that is the worst first impression I've ever seen." sabi ko habang umiirap sa kanya.
Sumeryoso yung mukha ni Ash. Tumango-tango siya at lumabas sa kwarto. Uhhh what the hell just happened? Ah, basta. Kakain muna ako. Why do I need to think about him? Hindi ko naman siya boyfriend or crush or...ahh basta!
Tapos na ko kumain ng noodles at napakatahimik ng room. I hate this silence. Tinignan ko yung paligid ko at nakita ko ang aking cellphone. Kinuha ko kaagad at tinignan ko kung anong nangyari sa CP ko.
50 missed calls from
Lieutenant <3
Biglang may tumulo sa screen ng iPhone ko. I just fucking realized that I'm fucking crying. Tangna. Bakit ba kailangan mawala yung pinakamamahal ko? May ginawa ba ako para masaktan sila sakin? Lesson learned. Hinding hindi na ko magmamahal para pag may gustong pumatay sakin, wala nang madadamay sa kasalanan ko.
