"အား......ကြၽတ္...ကြၽတ္ "
"ဟင္....Oh Se ႏိုးၿပီလား "
က်ေနာ့ စုတ္သက္တဲ့အသံသူၾကားေတာ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ဆန္ျပဳတ္ ျပဳ တ္ေနတ့ဲ သူ က ဂရုတစိုက္ လွမ္းေမးတယ္ ______
"ခဏေလးေနာ္...ဒီမွာ ရေတာ့မယ္ "
က်ေနာ္စကားေျပာဖို႔အားမရိွလို႔ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္တယ္
#Shawty I got it ~~~~ (Ringtone)
"Ph လာေနတယ္ ေနေန မထနဲ႔ Lu ယူလာခဲ့ မယ္ "
က်ေနာ္သူယူလာေပးတ့ဲ Ph ေလးကိုလွမ္းယူရင္း မ်က္လံုး က screen ေပၚတခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ *BOSS* ရင္ထဲကဒိန္းခနဲျဖစ္သြားတယ္
က်ေနာ္ သူ႔ကိုတလွည့္ Ph ကိုတလွည့္ၾကည့္မိေနတယ္
"Oh Se ကိုင္လိုက္ေလ "
"Imm....Lu chakaman "
Ph ကိုင္လိုက္ၿပီး လွဲေနရာမွအားျပဳ ၿပီးထလိုက္တယ္ Luhan နဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္ၿပီဆိုမွ
"Yeboseyeo "
တဖက္ကခပ္ျသျသအသံတသံထြက္လာတယ္
"Sehun မင္းဒီေန႔ လာခ့ဲ အေရာင္းဝယ္ကိစၥရိွတယ္ "
"Nae...."
"ေန႔လည္ ၁၁ နာရီ ထက္ေနာက္မက်ေစန႔ဲ "
တဖက္ကစကားဆံုးတာနဲ႔Phခ်သြားတယ္
အ့ဲတာ နဲ႔ Ph ကနာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ 10:45 ~~~~"Lu ကိုယ္အေရးႀကီးကိစၥရိွလို႔ ခုခ်က္ခ်င္း လိုက္သြားရမယ္ စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္ ကိုယ္သြားၿပီ "
"Oh Se....oh se "
သူ က်ေနာ့ေတာင္လွည့္မၾကည့္ပဲထြက္သြားတယ္ အ့ဲအလုပ္ကိစၥဘယ္ေလာက္ေတာင္အေရးႀကီးေနပါလိမ့္ ~~~~
စားပြဲေပၚတင္ထားတ့ဲ ပူပူေႏြးေႏြး ဆန္ျပဳတ္ တခြက္က ပိုင္ရွင္ ကိုေစာင့္ေမ်ွာ္လ်က္ ~~~~
အလြမ္းဓာတ္ကို သက္ေသထူေနတယ္ ___________________________________________
အလ်င္လိုေနတာေၾကာင့္က်ေနာ္ Taxi ငွါးၿပီးထြက္လာလိုက္တယ္ လက္ကနာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ 10:55
YOU ARE READING
Emotion
Fanfictionက်ေနာ္မွားခ့ဲတယ္.....က်ေနာ့္ကိုက်ေနာ္လည္းသိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ဗ်ာလူဆိုတာ အရာအားလံုး ကိုအျမဲသည္းခံဖို႔ဆိုတာမျဖစ္ႏိုင္ဘူး ေလာကမွာကိုယ္ကတခုလိုခ်င္ရင္တခုကိုျပန္ေပးဆပ္ရမယ္ဆိုတ့ဲသတ္မွတ္ခ်က္ကက်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ သာမန္ကိစၥအေသးဖြဲေလးပ...